Gepest door liefde

Hoofdstuk 21

Met knikkende knieën stond ik in het restaurant. "Dus je zoekt een baantje?" Ik knikte. "Ik zal je een rondleiding geven zei Marco, de vader van Eline. Ik knikte weer. Ik liep achter m'n nieuwe baas de keuken in. Eline stond achter het fornuis. Ze kreeg een grote grijns op haar gezicht toen ze mij zag. Ik glimlachte terug. "Nou Eline ken je al, en dit is Tess." Ik keek in de ogen van een vriendelijk meisje. Ik schatte haar rond de 21. Ik werd nog voorgesteld aan wat koks en aan de afwas. Op dat moment was Merle aan het werk. Ik zou zaterdagmiddag beginnen en ik zou ingewerkt worden door haar.

Ik liep naar huis, wat niet zo ver was dus dat was ook pluspunt. Mijn moeder zat me op te wachten. "En?" Vroeg ze zenuwachtig toen ik binnen kwam. "Ik begin zaterdagmiddag." Zei ik blozend. Mijn moeder sprong op van enthousiasme. "Ik ga gelijk je vader bellen." Zei ze blij. Ik glimlachte en liep naar mijn kamer. Nu ik ruzie had met Kate had ik bijna niks te doen. Zoë's moeder was thuis en Eline was aan het werk. Dus mijn cijfers gingen omhoog, mijn laagste cijfer was een 7,2. Toen mijn mentor met mij wilde praten hoopte ik dat hij zou beginnen over het pesten maar hij begon over hoe trots hij was. Alle leraren waren blind.

Kate was jarig, maar omdat we ruzie hadden kon ik d'r nog niet eens feliciteren. Ik voelde me echt heel rot. Eline had ook nog steeds ruzie. Ik had afgesproken met Zoë en Eline bij Zoë thuis. Het had gesneeuwd er lag een heel pak. Dus we hebben heel kinderachtig een sneeuwpop gemaakt. Ik was bezig met de steentjes voor de mond, toen er iets tegen m'n rug aan werd gegooid. Ik draaide me om, en gelijk knalde er iets koud recht in m'n gezicht. Toen ik mijn ogen open deed zag ik Eline en Zoë dubbel liggen van het lachen. Ik pakte een handje sneeuw en gooide het richting Eline. En toen eentje richting Zoë.

Na een heleboel sneeuwballen heen en weer gingen we naar binnen. We namen alle drie chocomelk met slagroom en een koekje. Maar het leek alsof het pijn deed voor Eline om het op te eten. Ik keek haar argwanend aan maar ze zag het niet. Toen we het allemaal op hadden gingen we nog een film kijken. Eline stond halverwege op, ze moest naar de wc. Ik wou er achteraan gaan maar Zoë hield me tegen. "Wat ga je doen?" Vroeg ze. "Ik moet ook." Zei ik terwijl ik Eline volgde. Ik ging naast de gesloten deur staan. Ineens hoorde ik een kokhalzend geluid. Ik schrok, ik had gelijk. Ik hoorde dat de wc werd doorgespoeld. Snel liep ik terug naar de woonkamer. "Wat is er?" Vroeg Zoë. "Niks ik hoefde niet meer." Zei ik snel. Wat moest ik nu doen? "Sorry ik voelde me niet lekker." Zei Eline. Ik besloot nog even te wachten misschien voelde ze zich echt niet lekker.

Een paar maanden later was Eline jarig maar ze vierde het niet. Die erna week zou Maaike jarig zijn. Ik zat toen bij Zoë. Ik moest de hele dag aan Maaike denken. Ik vroeg me af of ze blij voor me geweest zou zijn. En waarschijnlijk was ze boos geworden op mij en Kate en had ons duidelijk gemaakt dat deze ruzie onzin was.  En waarschijnlijk ook wel geweten wat ik had moeten doen met Eline. "Hey gaat het een beetje?" Vroeg Zoë bezorgt. Ik knikte en ging tegen haar aan liggen. Ik duwde m'n neus in haar shirt. Het rook naar wasmiddel en parfum. Ik voelde me veilig. En toch rolde er een traan over mijn wang.