Hayır.. Durun artık. Hayırr!..
"Bayan Great iyi misiniz? , " İçeride biri mi var ?". Kapı şiddetle çalınmaya devam ediyordu , kapıdan gelen kadın sesi tanıdıktı
. Yoksa zihnimdeki seslerden miydi ? Ayırt etmek zor.. kadının sesiyle irkildim " Kapıyı açın lütfen ! " , kapıya yaklaştım kapının deliğimden baktım kadını bir yerden tanıyordum , sanırım yan komşumdu. " İy..
iyiyim , siz neden gelmiştiniz ? " . Kadın benim sorumu aldırmadan konuşmaya devam ediyordu , zihnimdeki sesler onu hemen burdan göndermemi söylüyordu..
Kapıyı yavaşça açtım. " Kimsiniz ? " kadın yüzünde şaşkın bir edayla " içeride biriyle kavga ediyordunuz sanırımm , hayır diye bağırdınızı duydum " demişti . Bunu sesli söylemdiğimi sanıyordum " Şey hayır , kimse yok sadece kabus görüyordum hepsi o kadar " demekle yetindim kadın tatmin olmamış gibiydi kapının ardından güneş içeri sızmaya başlamıştı öğlen olmuştu sanırım.. kadın hiç beklemediğim bir soru sordu " İlaçlarınızı düzgün kullanıyor musunuz , ailenizden birini çağırmamı ister misini ? " seslerim yine konuşmaya başlamıştı sana kurtul ondan demiştik! Hep bir ağızdan konuşuyorlardı.. Başım dönüyordu...Birden yatağımda uyandım bunlar olmuş muydu , hayal mi görmüştüm yine ? Bilmiyorum. Camımdan sızan güneşi engellemek için kalktım , mutfağa gittiğimde tezgahın üstünde bir not ve yemek vardı. Gördüğüm rüya değilmiş demeki. Notun olduğu zarfı hunharca yıtıp açtım. Gözlerime inanamıyordum böyle birşey nasıl olabilirdi. Kağıtta " seni buldum " yazıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşıyorum..
General FictionKaranlığın ortasında nerde olduğumu bilmeden önümü bile göremeden koşuyorum belkide ölüme gidiyorum .. korkuyorum. Soğuk sislerle kaplı bir ormandayım buraya nasıl geldim bilmiyorum. Eve gitmek istiyorum,benim için hiç önemi olmayan evime.. Sırtımda...
