Yaşıyorum..

...

Derinin iyileştiği yerin rengi, teninin renginden biraz daha açıktı. Kesin bazı yerlerde fark edilemez olmuştu. Bazı yerlerde ise acı verecek kadar belliydi. Nedense bu omuzumdaki yara izini tugaf bir şekilde benimsediğimi hissetmiştim. Bir seferinde birkaç yıl önce bir doktorla çıktığım ve üstelik ilk başlamış randevuda, adam ona tanınmış bir plastik cerahhla tanışmayı önermişti. Bu cerrahın omuzunu hiç kesilmiş olduğu anlaşılmicak şekilde düzeltebileceğine ısrar ediyordu. Ben kolumdaki yarayı saklama gereği duymadığımdan, ne cerrahı aramış , ne de doktorla bir daha veya başka bir doktorla çıkmıştım.. Kendi varoluşumu her  gün yeniden tanımlayan bir hatıraydı sadece.
O kaçmak yerine eğilip bende kalıcı bir iz bırakmıştı, acı ve aşağılanma hislerimin arasından onun kulağıma tek bir sözcük fısıldadığını duymuştum :Unutma.