Yaşıyorum..

...

Kadın koridorun sonunu, kilitli kapılar olması gereken yeri işaret etti. Sonra aniden gaklarcasına gülmeye başladı. Bu gülüşler aynı hızla vücudunu saran hıçkırılara dönüştü.
  Liza hızla ileri atıldı. Bende hemen arkasındaydım. Liza , koca çelik kapının koluna uzandı. Kapıyı korkusuzca itip açtı, sonra donakaldı.
  "Mesih'in anası Aziz Meryem!"diye püskürdü,
Liza dirin bir nefes aldı, sonra fısıldayarak duanın geri kalanını okudu: "Biz günahkarlar için şimdi ve ölüm saatimizde dua et.." Tüm Katolik din derslerini o anda hatırlamıştı. İstavroz çıkarmak için elini kaldırdı, sonra indirdi. Kafamı dayanamayıp onun yanından uzattım, göğüsümdeki tüm havanın boşaldığını hissederek, korkuyla geri istemsizce çekildim. Aniden başım döndü. Dengemi kaybetmiştim , tekrardan dengemi sağlamak için geri çekildim. Kalbimde kan kalmadını sanıyor, bayılabileceğimden korkuyordum.
  Liza "Geride dur, Great"diye fısıldadı. Muhtemelen böyle demek istemişti ama kelimeler rüzgara kapılmış kuş tüyleri gibi uçuştu ağzından...