Yaşıyorum..

...

Dur!.. Yalvarırım ki artık dur.. Artık bu acıya dayanamıyordum boğazıma dayanmış bir bıçak ve yüzümü hafifte olsa can acıtan şekilde çizik atan keskin ne olduğunu göremediğim bir nesne.. Sakin ol Greatt. Sadece ufak bir çizik. O tıslayan ses kanımı dokdurmuyordu artık, kabusum olmuştu. Kekelemeye başlamıştım,"Ne..neden, neden bana bunu yapıyorsunuz ?". Sesim beklediğimdende donuk çıkıyordu. Benim sonumda buydu sanırım. Böyle ölmek, belkide en kolayıydı. Neler saçmalıyordum ben. Tanrım.. "O lanet olası çenelerinizi kapayın ! , siz. Siz gerçek değilsiniz!!". Bunlar geçek olamaz hepsi beyimin bir oyunu sadece, yada ben buna kendimi böyle olduğuna inandırmaya çalışıyordum. Yüzümden akan sıcak kan damlaları gerçek olduğunu doğrular gibiydi.. öyleyse o , gerçektende burda mıydı?