Córka sławnego Dj.|ZAKOŃCZONE

'3

Tak jak Martin powiedział, zostaliśmy w domu. Myślałam że będzie lepiej, a jest ok, nie jakoś mega tylko ok. Ja nie wiem jak z Martinem gadać, w końcu to mój idol. Ja chcę z nim zdjęcie, przytulić go. Pogadać o jego muzyce i w ogóle. On chcę mnie poznać, co mam mu powiedzieć? Jestem Weronika i mam bzika na twoim punkcie? Nie mam hobby, nie miałam chłopaka, nie miałam jakiś super historii więc? Jest godzina 14. Około 13 Martin zszedł na dół i tak siedzę sama w moim pokoju. Siedzę na telefonie, głowie Twitter i Snapchat. Ciekawe na ile tutaj Martin zostaje. Myślałam że dzisiaj jedzie do domu a tu proszę, niespodzianka! Będzie spał do jutra. 

Zabrałam telefon i zeszłam na dół. Biorę się na odwagę i będę gadała tak jak z jakimś znajomym, uznajmy że to nie mój idol, ale sławny chłopak. Martin siedział w salonie i z kimś gadał przez telefon. Ominęłam go, słyszałam że się kłócił. Powiedział; 

' Wolę pilnować Weronikę niż z tobą wychodzić i się kłócić. Najlepiej niech to będzie nasz koniec.'

Byłam pewna że to z Sonją, ucieszyłam się w głębi serca i to nawet mocno, ale boję się że mój idol będzie smutny. Weszłam do kuchni, nalałam sobie i Garrixowi sok i poszłam z tym do salonu. 

- Wszystko gra? - powiedziałam kładąc picie na stolik i siadając obok niego 

- Tak, tak. Oczywiście, niestety zerwałem z Sonją. Myślę że to lepiej, odpocznę od niej. Czasami miałem jej dość, w sumie nie jest mi smutno, jakoś lżej. W sumie, po co Ci to mówię, nie obchodzi Cię to. 

- Jesteś moim idolem, więc jak ma mnie to nie obchodzić? Martwię się o Ciebie, czytam twoje tweety, oglądam występy snapy. Jestem z tobą od dosyć długa więc, uwierz nie ważne co teraz będziesz mówił i jak będziesz się czuł będę z tobą tutaj i cię wspierała jak to zawsze robiłam na twitterze pisząc miliony wiadomości do Ciebie. 

- To było bardzo miłe, dziękuję. - powiedział i mnie przytulił 

- Nie ma za co, ty " ratujesz " mnie więc ja mogę cię wysłuchać i wesprzeć ale myślę że jest okej więc. - powiedziałam uśmiechnięta 

- Ładny masz uśmiech. - powiedział a ja wtedy zamarłam 

Idol mi powiedział komplement. Co? Czy ja śnie? O boże to nie możliwe! 

- D.dziękuję. - powiedziałam jąkając się - Głupie pytanie, ale zrobimy sobie zdjęcie? - zaśmiałam się - Chcę mieć pamiątkę że mój Martin Garrix jest u mnie w domu, opiekuje się mną, siedzi na tej samej kanapie i tak dalej. 

- Jasne. Daj swój telefon, czy moim robimy? - zapytał

- Bez różnicy. - uśmiechnęłam się - zrobimy moim i twoim, w końcu też musisz mieć zajebiste zdjęcie ze mną prawda? - zaśmiałam się 

- Zgadzam się. 

Porobiliśmy sobie paręnaście zdjęć, nawet jedno Martin dodał na Instagram. Czemu ja się zgodziłam... Włączyliśmy telewizję i oparłam się głową o tors Garrixa. 

- Wiesz co.

- Hm? - spojrzał się na mnie

- Myślałam że moje spotkanie Ciebie będzie całkiem inne. Na przykład jak tata mnie zabiera na jakieś show, albo bym pojechała na lotnisko w Amsterdamie, albo hm kupiłabym sobie bilet na jakieś show twoje. A tu w ogóle inny zbieg okoliczności, idol jako niańka moja w moim domu. W ogóle myślałam że będę płakać jak cię zobaczę że wskoczę na ciebie. A tu normalnie skamieniałam i nie wiedziałam o co chodzi. 

- Wiesz, każde wyobrażenie sobie czegoś jest inne niż realia, ale super że tak myślałaś. I tak nasze spotkanie było dosyć fajne. 

- Dosyć? Było koszmarne, byłam zaspana, z alkoholem w krwi. Masakra. 

- A tam, zapomnijmy o tym. Oglądajmy Szybkich i wściekłych. 

- Jeju, mój ulubiony film! - wykrzyknęłam 

- No nie gadaj, mój też! - powiedział 

Martin's pov 

Jest taka słodka jak na mnie leży i opowiada mi historie związane ze mną. Czemu ona ma 16 lat? Czemu nie jest starsza o dwa trzy lata? Przecież teraz to może by mnie pozwali o pedofilstwo. Chciałbym ją poznać, może zostać parą. Ugh. Oglądamy film, w sumie już końcówkę filmu. Weronika zasnęła. Ona tak słodko wygląda, taki mały chomiczek. Zabrałem ją na ręce i położyłem ją w jej pokoju na łóżku. Niestety przebudziła się. 

----------- 

691 słów 

-----------

Kolejny rozdział!