แล้วเมียที่หน้าตางั้นๆของราหูก็มายืนหันซ้ายหันขวาอยู่กลางห้องนอนกว้างของบ้านทรงไทยหลังใหญ่ขณะเจ้าของห้องเปิดประตูให้คนยกกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบเข้ามาในห้อง...
"วางไว้หน้าตู้เสื้อผ้านั่นแหละ...เออ!..ทงบอกสวยขึ้นมาช่วยคุณแยมจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ด้วยนะ..."ราหูหันมาสั่งเด็กหนุ่มผิวเข้มที่ยืนยิ้มฟันขาวอยู่หน้าห้อง
"คับ...นาย...."กระทงรับคำแต่ยังคงยืนมองเมียนายพร้อมทำตาเคลื้มฝันอยู่หน้าห้อง
"เอ้า!..ครับแล้วก็ไปสิวะจะมายืนทำตาเหล่อยู่ทำไม..."ราหูขู่เสียงดุก่อนหันมองต้นเหตุที่ยังกวาดตาไปรอบๆไม่ได้รับรู้อะไรด้วย
"ครับ...นาย..."กระทงรับคำก่อนหัวเราะแหะๆแล้วถอยออกไปก่อนจะโดนเตะ
"หิวหรือยัง...อาบนำ้ก่อนสิ....."ราหูบอกเมื่อปิดประตูห้องแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้ามือหนาเกะกระดุมเสื้อไปพลางเปิดให้เห็นแผงอกกว้าง
"คุณอาบก่อนเถอะ...ฉัน...ฉันจะเก็บของก่อน..."วันวิสาตอบเบาๆก้มหน้าไม่อยากสบตาต่อให้เป็นสามีก็เถอะแต่หมอนี่ก็ไม่ควรแก้ผ้าต่อหน้าเธอไหมอ่ะ
"ตู้เสื้อผ้าอาจจะแคบไปหน่อยไว้พรุ่งนี้จะให้คนหามาเพิ่ม....เอาแค่ของใช้ที่จำเป็นออกมาก่อนสิจะได้อาบนำ้...กินข้าว"ราหูบอกต่อเมื่อถอดเสื้อโยนใส่ตะกร้าผ้ารอซักก่อนขยับเตรียมถอดกางเกง
"นี่!!...คุณก็ไปถอดกางเกงในห้องนำ้สิจะมาถอดอะไรตรงนี้..."วันวิสาบอกออกมาหน้าแดง
"อะไร??...อายเหรอ??...คิดมากไปหรือเปล่า...ของใช้ร่วมกันแท้ๆ..."ราหูถอดกางเกงโยนใส่ตะกร้าก่อนจะหัวเราะกับการหันหนีของอีกฝ่าย
"อะไรของคุณ...ของใช้ร่วมกัน...."วันวิสาถามออกมางงๆ
"ก็...อะไรล่ะคืนก่อนโน้นเรายังใช้ร่วมกันอยู่เลย..."ราหูอมยิ้มทิ้งตาลงมองส่วนกลางลำตัวของตัวเองก่อนดึงผ้าขนหนูมาพันรอบกาย ขณะวันวิสาอ้าปากค้างหน้าแดงแปร๊ด...เมื่อนึกออกว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร
YOU ARE READING
"Lovely Giants" รักจากใจของนายยักษ์
Romanceในยุคสมัยที่ข้าวยากหมากแพงเงินทองหายากแต่อยากจ่ายเยอะๆ เมื่อชีวิตก้าวเข้าสู่มุมอับเธอก็ต้องดิ้นรนและทำทุกวิถึทางเพื่อเอาตัวรอด ถึงขั้นขุดบ่อล่อเก้งก็ยอม...แต่จะทำอย่างไรเมื่อไอ้ที่ตกบ่อมาไม่ใช่เก้ง ตัวที่หมายแต่กลับเป็นหมีควายตัวเบอเร่อ...แล้วคราวน...
