FEU Secret Files: Compilation

Pokpok Palayok

"SPG at mahaba haba po ito.

Dear Admin, please post this po, alam ko mahaba ito pero gusto ko lang po sana magshare. Sana mapost po please po please po. Thanks.

""Pokpok"" minsan pamalo madalas babae.

Hi Ako nga pala si Theresa (not my real name). Former student ako ng FEU na dapat ay ga-graduate na ako pero may trahedyang nangyari sa family ko, na naging dahilan bakit di ako nakapagtapos.

Dalawa lang kaming magkapatid ako ang panganay. Fresh na fresh pa from my memory ang nangyari samin. 2am nun nung nagising ako, narinig ko si mama at papa nag-aaway at ang dahilan ay yung kapatid ni mama. Nahuli kasi ni mama si papa na nakikipagsex sa kapatid niya. Hindi ko maisip papaano nagawa ni tita yun samin. Tapos bigla akong nakarinig ng putok ng baril, hindi ko alam kung guni guni ko lang pero parang totoo. Bumaba ako para tignan at yun nga nakita ko ang mama ko nakahandusay, duguan hawak ang baril, halos wala ng buhay, kinitil ang sarili. Si papa pinilit buhatin si mama at sinakay agad sa sasakyan, hindi ako sumama sa hospital dahil hindi ko pwedeng iwanan si Ana dahil pitong taong gulang pa lang siya (kapatid ko, di niya totoong name). Hindi ko napigilang umiyak at nanginginig ako sa takot, yung dugo ni mama pinilit kong linisin. Si Ana nagising sinisigaw ang pangalan ko at umiiyak. May monster daw at kinukuha daw si mama takot na takot si Ana, pinilit kong hindi umiyak sa harap ni Ana, sabi ko panaginip lang yun at pilit ko siyang pinatahan, Hindi ko masabi sa kapatid ko ang nangyari dahil hindi pa niya maiintindihan.
Biglang tumawag si papa at wala na nga si mama, Bigla akong umiiyak na, pakiramdam ko guguho ang mundo at lalamunin ako ng buhay, galit na galit ako kay papa kasalanan niya lahat, nung mga panahong yun hiniling ko siya na lang sana ang kinuha.
Pagkalipas ng ilang linggo, si papa laging umuuwi ng lasing minsan nga sinasaktan niya kami ni Ana. Lagi pa siya nakikipagsugalan ni hindi siya nagpakita sa libing ni mama, hanggang sa lagi na siyang natatalo to the point na naubos na lahat ng ari-arian namin. Naisanla niya ang sasakyan namin, ang alahas ni mama ang bahay pati kami ni Ana sinanla niya. Isang araw bigla na lang may kumakatok sa bahay at pinapalayas na kami dahil hindi na daw kami may ari nun tapos kinukuha na kami ni Ana ng kaibigan ni papa na pinagsanlaan niya samin. Bakas sa muka ng kapatid ko ang takot at di niya maintindihan ang nangyayari, lagi niya hinahanap si mama dahil hindi pa niya alam na wala na siya. Pano mo ba sasabihin sa pitong taong gulang na bata na nagpakamatay ang kanyang ina? Naaawa ako kay Ana.
Sumama kami ni Ana kay tito Alex dahil wala na kaming ibang mapuntahan, si papa di ko alam nasan na. Hindi na kami nakakapasok ni Ana sa school dahil sa dami ng problema at wala na rin pang matrikula. Si tito Alex nung una mabait pero nung tumagal nagbago siya. Isang gabi pumasok siya sa kwarto namin ni Ana habang natutulog kami, naramdaman kong pumatong siya sakin at pilit niya kong hinuhubaran. Lumaban ako kahit sobrang lakas niya, pero salamat sa Diyos at nasipa ko ang ari niya at agad akong tumayo, ginising ko si Ana kahit antok na antok pa siya, siya, pinilit ko siyang pinatayo, lumabas agad kami ng kwarto, nakahabol si tito pero kinuha ko kaagad ang kutsilyo at tinutok sakanya. Di na siya nakapalag. Nakaalis na kami ni Ana ng bahay sa sobrang takot di na namin nakuha ang gamit namin at di na kami makabalik. Di ko alam san kami pupunta, wala kaming kamag-anak na malalapitan. Tinawagan ko lahat ng kaibigan ko humingi ako ng tulong ni isa sa kanila walang tumulong si papa di ko na macontact. Nung gabing yun sa simbahan kami natulog ni Ana. Kinabukasan naghanap ako ng trabaho at nakakita ako agad. Namasukan ako bilang katulong, si Ana sinama ko pero di kami tumagal dahil nananakit ang amo namin, isang gabi tumakas kami. Wala namang tumanggap sakin kahit bilang waitress dahil wala akong papeles na maipakita, tinataboy kami kahit sa carinderia lang dahil ilang araw na din kami di makaligo ni Ana at wala na daw bakante. Hindi ko na alam gagawin ko ng mga panahon na iyun, si Ana araw araw ng nagkakasakit sa pamamalimos namin at pagtulog sa kalsada. Hindi ko na rin alam kung nasan si papa at mga kaibigan ko iniwan na ako. Nung isang gabi na umulan, basang basa kami ni Ana at dahil dun nagkasakit siya ni wala ako pambili ng gamot kaya, kinaumagahan naisip kong iwanan si Ana sa ampunan, duon may mag-aalaga sakanya at makakapag-aral siya at baka sakaling may mag-ampon sakanya na mamahalin siya, na makaramdam siya ng tunay na pamilya. Hindi ko makalimutan nung iyak siya ng iyak ayaw niyang maiwan. Ang sakit sa kalooban ko na iiwanan ko siya pero alam kong makakabuti sakanya yun. Pinaliwanag ko kay Ana ang nangyari, kahit alam kong di niya maiintindihan. Niyakap ko siya ng mahigpit at sabi kong babalikan ko siya. Hinabol ako ni Ana pero pinigilan siya ng mga madre.
Sobrang sakit sa dibdib pero pinangako ko sa sarili kong babalikan ko si Ana. Tuliro ako at di alam ang gagawin, ang nuong masayang buhay bigla naging impyerno, hindi ko maintindihan bakit kailangang magkaganun.