Merhaba Belinda.
Özledim.
Neyi diye soracak olursan,
Her şeyi.
Ben yaşamayı özledim.
Sahte değil gerçek gülmeyi.
Nefesimi verirken rahatlamayı.
Müzikle iyi hissetmeyi.
Kitapları koklayınca huzur bulmayı.
Yemek yerken aşk yaşamayı.
Sana bakınca kalbimin ısınmasını özledim.
O güzel hayatımdan nefret edişlerime,
isyanlarıma, lanetleyişlerime..
Tüm yaptıklarımdan o kadar pişmanım ki.
Acının anlamını bilmeden acı sandığım her şeyden sonsuz pişmanım.
Eski güzel hayatımı özledim, Belinda.
Seninde içinde olduğun günlerin asaletini özledim.
Şuan bir çöplükteyim.
En dipteyim.
Kurtarma Belinda.
Beni sakın kurtarma.
Geri gelmeni öyle isterdim ki.
Ama gelmiyorsun.
Keşke gelsen.
Geri dönsen ve tüm bu kabus son bulsa.
Aşk hep acıtmak zorunda mı?
Acı yaşamadan insan olamıyor muyuz?
İnsanlar mutlu bir hayat süremez mi?
Hayat hep umut verip, bırakıyor mu?
Her şeyin güzel olduğu bir dünya yok mu?
Sen bir daha benim olamayacak mısın?
Hoşçakal Belinda.
