Kalbimdeki Aşk

7. Bölüm ( Nikah şahidi )

Salıncakta otururken sanki zaman durmuştu. Ne kadar konuştuk onu bile hatırlamıyorum.

Tek bildiğim ona yardımcı olmamı istediği. Benimse bunu neden yaptığımı bile bilmiyordum.Sadece bir anlık kararla böyle düşünmüştüm.

Kısa bir süre görev olmadığı için ona yardım etmem kolay olacaktı. Sadece tek sorun bizimkilere bu durumu çaktirmamakti.Bir kıza yardım etmek ne kadar zor olabilir di ?

Melegimle beraber onu bekliyordum. Kız kaçırmak için Selimi çağırmalıydım.  O bu tür konulara benden daha hakimdi.

Arabanın kapısını açıp ön koltuğa oturmasıyla onunla göz göze gelmiştim.

"Günaydın .Çok bekletmedim umarım."
"Günaydın  ." Kafamı hayır anlamında salladigimda elindeki poşeti çıkarıp "İlk baş kahvaltı yapalım sonra işe
koyuluruz. "

Poğaçayi bana uzatıp ötekini kendi eline alıp ısırmaya başlamasına hafif gülümsedim.

" Ne  oldu söylesene  neden öyle baktın?  Hem yemek yiyen  kız hiç mi  görmedin ben çabuk acıkan biriyim ."

"Hayır daha önce bu kadar sabırsızım görmemiştim. Sadece bu arada yüzündeki kırıntıyı  al ."

"Nerde ben niye bulamadım of yerken bile nekadar sakarım. Şimdi napcam ben."Eliyle kirintiyi aramaya çalışmasına dayanamayıp onun yanına doğru eğilip yüzlerimiz birbirine çok yakın olduğumda  yüzündeki kirintiyi aldığımda heyecanlanan kızın nefes almayıp bana bakmasını umursamadan yerime geçtiğimde tuttuğu nefesi geri vermişti. 

Elimdeki poğaçaların bitirmemizle meleğimi  çalıştırdım. Elindeki yer bilgisinden bana yeri tarif eden kıza göre meleğimi  sürüyordum.

"İlerden sola sapın. Kavşaktan dümdüz gidip sağa döndüğümüzde geldik."

Bu adres sanki bana tanıdık geliyordu ama burada nasıl bir kız vardı anlayamadım.

Melegimi durdurdum. Tam inecekken Selinin bana uzattığı kutuya bakıyordum.

"Bunlar ne ? "

Gülümseyip "Yardımın karşılığında sana hazırladığım kavanoz hem içinde uğurlu para var.Onlar sana şans getircek .Bunun dışında sürekli somurtmayasin diye bir kaç fıkra bile yazdım. Çok üzgünken okursun ."

Elimdeki kavanozu meleğimin  içinde güzel bir yere koydum. İkimizinde arabaya inmesiyle binanın içerisine girmek için kapıya doğru gittiğimizde gözlerim şaşkınlıkla büyüyordu.

"Burası huzur evi burada ne işimiz var ben kız kaçircağımızı saniyordum."

"Evet kız kaçircağiz. Sadece birazcık bizden büyük bir kız. "

"Nasıl yani ? "
"Burada durup dikilecegimize içeri gidip kızı kaçırdığımızda anlarsın." diyip göz kırptı .

Konusmasini bir şey demeyerek kapıdan içeri girip ismi yazılı olan kızı bulmak için nerede olduğunu sormak için  hemşirenin yanına gitmeye calisitigimda  kolumdan tuttu.

"Orada değil gel benimle ." Ona bakışlarım giderek tuhaflasirken biraz ilerdeki odanın kapısını açıp içeri girdik.

Kaçircağımızı kıza bakınırken genç bir bakıcısı görmemle onun olduğunu düşünüp "Safiye hanim siz misiniz? " Kadının korku bakışlarına bana cevap veremezken Selin ise çoktan 70 yaşlarındaki nineye sarılıp "Ben geldim .Safiye ninecim." demesini duymamla kadınının kolunu bırakıp ona bakiyordum .

"Artık evlenmenize hiç bir mani kalamadı  bu yanımda gördüğün arkadaşla seni buradan kaçırıp doğruca Mahmut dedenin  yanına gidip  yıldırım nikahı yaparız size."

Hayret dolu bakışlarım artarken Selinin " Safiye nine  bu arkadaşım sayesinde seni rahatcana buradan çıkarcaz. "
Yanlarına doğru girmemle Safiye nine elini bana doğru uzatıp " Öp bakayım elimi  oğlum. "

Bu yaptığına şaşkın bakışlarımla artarken Selinin kas göz işaretiyle yapmasıyla elini öper gibi yapıp anlıma götürdüm.  Kadının beni süzüp "Selin kızım bu oğlandan pek yakışıklı amma çok suskun bunu gözüm tutmadı  ."

"Ninecim Merti tanısan sende seversin .Hadi çıkalım buradan ."

İkisinin yavaş adımlarla önden gitmesinin ardından görevliye konuştum. Safiye nineyi çıkarmak için gerekli belgeleri imzalayıp yanlarına doğru gitmeye başladım.

Melegimin yanına yavaş adımlarla varmış olacaklar ki benim hemen gelmemle kilidini açtım. Meleğimin  kapısını açıp Safiye nineyi  bindirmek için Selinle beraber yardımcı olduk .

Safiye ninenin "Kuzum sen öne oturma bak bu oğlanın pek bir sesiz eskiler ne demiş;  Sesizlerden korkun bunlar fenadır .Bir şey falan yapar falan oturma sen bunla."

Ben mi fenaydım ? Sessizliğimi bağladığı son noktaya Selinin "Sen ona bakma o erkeklere karşı hep şüphecidir. "

Kafamı sallayıp sürücü koltuğuna oturup meleğimi  çalıştırdım. Selinle beraber Safiye nine arka koltukta sohbet ediyorlardı.

Safiye ninenin "Ee oğlum sen ne iş yapıyorsun bakem?  Hem kimlerdensin anlatıver beni bu yaşlı halimle yorma ."

"Askerim ben nine ."
"Oy benim Asker evladım. Sen şimdi doğru dürüst yemekte yiyemiyorsundur .Ben sana kendi ellerimle yemek yaparım oğlum sen merak etme ."

Gülümseyip " Ninecim kendini yorma gerek yok yemeğe falan ."

"Olur mu öyle şey sen bu vatanı koruyorsun  oğlum bu bizim bir borcumuzdur size ve Mahmut dedenle evlenmeme yardımcı oluyorsun.Hatta dur ilk  misafirimiz sen ol ."

Selinin " Merak etme Safiye nine ben onu zorla getiririm. Senin o meşhur böreklerini bir yerse zaten sürekli misafirin olur ."

Evlendirme dairesinin önüne gelmemizle melegimi durdurup Safiye ninenin inmesi için yardımcı oldum .Mahmut dedenin bastonla hızlı yürüyerek  Safiye nineye doğru gelmesine bakıyordum .

Birbirlerine sarılan bu ikili baktığımda Sevginin gerçek olduğunu anlayabiliyorum. İkisi bir süre konuşurken biz Selinle ikimiz sessizce bekliyorduk.

Mahmut dedenin beni görmesiyle " Ah oğlum sağolasın bizim için yaptıkları için duydum .Sana nasıl teşekür etsem azdır. "

"Yok dede önemli değil ."
"Sen bana Safiye mi getirdin ya oğlum. Allahta sana sevdiği getirsin ."

Kafamı sallayıp içimde amin demeyi ihmal etmedim.
Beraber merdivenlerden yukarı çıkıp nikah salonuna geldiğimizde nikah için herşey hazırdı.

Safiye nine yle mahmut dede sandalyeye oturmuş nikah memurunun salona geldi . Masaya oturup nikah kıymak yaşlı çifte baktı.

" Sizin nikah şahidiniz yok mu dede yoksa bu  nikahı kıyamayız. "

"Selinle bak şurdaki delikanli var onlar  olmaz mı?"

"Olur dede nikah memurunun bize doğru bakti. Şahitlerimizi buraya alalım. "