22.Bölüm (Kavanoz )

318 26 9
                                    

Elimdeki oyun kumandasıyla maçı kaybetmemek için son hamle yapıyordum. Topu ne kadar hareket ettirmeye çalışsamda rakibim olan Barış bu konularda oldukça iyiydi .Ben topu onun kalesine sürmeye çalışırken topu oyuncunun ayağından almasıyla  topu aglara gönderdi. Maçın bittiğini gördüğümde elimdeki oyun kumandasını yere bıraktım.

" Abi 3 sefer üst üste yenildin farkında mısın?   "

Onun bu konuşmasına cevaplandırmadım.  " Bu oyunda seni kimse geçemezken şimdi ise hiç futbol bilmiyormuş gibi oynuyorsun. Bir sorun mu var ? " İçimden geçen soruyu okumuştu. Bir sorun mu vardı?  Evet büyük bir sorun vardı. Ben bütün olanları anlayamıyorum.

" Oo kim kazandı rakibim kim ? Dur tahmin ediyim her zamanki gibi Mert .Ah be barış bir kere de sana şu futbolu öğrenemedin. Bir kazanamadın gitti ." Selimin konuşmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.

"Bu sefer Mert kaybetti .Selim beraber oynayacağız. " Selimin gözleri şaşkınlıkla büyüdü. " Barış Mert diyorum her zamanki gibi seni yener sense kaybetti diyorsun .Yok daha neler ?"

" Selim Barış kazandı. " Selim sesiz kalırken etraftaki bu sessizlik garipti.

" Ee abi hadi futbol oynamıyor muyuz ? " Barış'ın konuşmasına Selim " Hadi başlayalım. " demesinin ardından beraber futbol oynamaya başladılar. Bense sehbadaki  kahve bardağını elime aldım. Onların yanından uzaklaşmak istercesine bahçeye çıktım.

Merdivenlere oturduğumda kahvemi yudumlamaya başladım. Gözlerim istemsiz dalmaya başladığında bütün bu olanlari tekrar yaşıyor gibiydim.

Beni tanımadığını söylediğinde buna inanmamıştım. Ben sadece onun şaka yapmaya çalıştığını düşünmüştüm. Ta ki yüzündeki o korkuyu hissedene kadar .. Ona zarar vereceğimi düşünüyordu. Onun bana güven duyabilmesi için elini tuttuğumda güvenmek istercesine elimi sımsıkı tutuşunu hatırlıyorum. Sağ elime baktığımda istemsiz yüzümdeki gülümseme oldu .O benim elimi tutmuştu.

Bana güvendiğinde ise tedirginliği geçmişti. Onun neden beni tanımadığını yada niçin bir şey hatırlamadığıni annesine sorduğumda ise " Uyusturucunun etkisinin geçmesi için kullandığı ilaçların beynin kısa süreliğine hafıza kaybı yaşamasına sebep olduğunu söylemişti. " Annesinin neden onu tek başına bırakmadığını anlamıştım.

Ama bu durumu neden  bana söylememişti?  Bilmediğim tek şey bu muydu?  Yeteri kadara bana güvenmiyor muydu? Bunları düşünmek beni yoruyordu.

" Mert Mert. .Kaç defa sana seslendim neden duymuyorsun? "

Kaanı umursayıp yüzüne baktım.

" En iyisi sen yapmisin. Icerdeki curcurnayi bir görsen ikisi çocuk gibi kavga etmeye başladı. En sonunda onların arasında kalınca bende oradan kaçmaya karar verdim."

" O ikisinin oyun mevzusu hic bitmez . "  Yanıma oturdu. Beraber uzaklara bakarken bir yandan kahvelerimizi içmeye devam ediyorduk .

Ailemin diyebileceğim arkadaşlarımın yanımda olmasıyla hayatımdaki yalnızlığımı azalıyordu. Ama onlar yokken hayatıma dahil olan Selinle yeni duygular hissetmeye başlamıştım. 

" Sen iyi misin ? Neden bu kadar düşünceli gözüküyorsun?  "

" İyi olmamak için bir sebebim yok ki .Sadece basit  mevzular o kadar ."

" Evet yenilgilere doyamayan arkadaşımızın kırk birinci kez yenilmesini saygıyla kutluyorum  . Ve önemlisi her zamanki gibi şampiyon olmak benim için hobimdir. Her türlü sizden iyi olduğumu gösterip sizi üzmemek istemezdim ama bu konuda ki yeteneklerim buna izin vermiyor ." Kaanla ikimizin birbirimize baktığında ikimizde bütün gün Selim'in oyunu kazanmasını dinleyeceğimiz belli olduğunu anlamış olduk.

Kalbimdeki Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin