yalnızlığın eşiğinde laf ederken yalnızlığıma
esintisi karıştırdı ruhumu ötelerden denizin
ses vermezdi epeydir gelmezdi sesi hiç
umduğunu bulamazdı zaten de
bulduğunu da asla ummazdı nefes
yaş döküldü tek pare kaçtı rengi benizin
dert dinlemezdi söz de edemez oldu nihayet
hiç yemez içmezdi belki de hiç bilmezdi merhamet
görmez oldu artık evvelden göremediğini
dilden dile düştü de bitmez oldu muhabbet
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Poetry"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
