mahremiyeti mahremiyetime denk düşen
nesli kesik bir kesik bilek gibi
kokusu zemheri ayında öteden gelir
ki öte durur sanki tutkunluğumu bilmez gibi benden
bakıra yakın bir teni
güldü mü krizantem çiçeği gibi açan gözleri vardı
deveye hendek atlatırdım da
karşısında duramazdım kalbim çarpmadan
sonra bilemezdim iki daha ikiyi
ettiğim laf kursağımdan döner mideme çökerdi
kimse görmez bilmezdi ben sus pus olurdum
rengârenk kahkahası gökkuşağına dönerdi ihtişamıyla gecenin
laf ederdi ya yer yerinden oynardı
belli ki kalbimin oynamasından sebep
bir damla suya tutsak kurak bir öpücük misali
çatlak yırtık derin bir yamaç
iki eliyle tutsa ancak dolduracak
küllere karıştım kullardan ayrıldım da
kavruldum kül oldum cesedim toplanacak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Poesía"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
