bir soğuk zemheri ayı
kendi zindanıma hapsolmuşum
ismin zihnime vurulmuş bir pranga
uyku tutmaz ne vakittir
yüzün bir kafesin telleri ardında
sanki ötesi özgürlüğe kanat çırpan bir kuş
karıştı ezberim günlerim gibi
bilmem ne üç ne otuz üç saattir
bilmem kaç mevsimdir yaşamam
tenin terkettiğinden beridir tenimi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Şiir"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
