"yol yakınken ayrılıklar yıprattı bizi, ele avuca sığmaz iken; yer altından da dipte mezarlara koydu bizi. "
kaç gecem geçti sensiz gündüze hiç ulaşmayan
kaç mum tükendi seni beklerken karanlığımda
oysa adın dahi yeterdi gölgemi aydınlatmaya
karamsar bir his kapladı artık içimi
çöktü kaldı sinemde
az kaldı karalar bağlamasına
yürek burkan sıcaklığı vardı ellerinin
ve de samimi gülümsemen
anlardım hiç olmasaydı değerim
yerim cehennem çukuruymuş derdim
keşke özlemeyebilseydim bu kadar seni
kaderime sahip çıkıp boynumu eğebilseydim
başımı aşkın derdimi hapsetseydim sineme de
keşke seni bu kadar özlemeyebilseydim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Puisi"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
