yankılanırdı ruhum uçsuz yalnızlıklarda
yaprak kıpırdamazdı
utanırdı sessizliği bozmaya
uzaklarda duyulurdu yalnızca bir nefes
ulaşmaya yetmeyecek kadar ömür
paylaşmaya derman yok
dertler etmiş çevreme kafes
bir kanat çırpışı gerekti kaçmaya
ölüm öyle bir yakındı ki
uçmaya bile ferman yok
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Poesía"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
