bir utangaç gece
ışıkların göz kırpması
yerin soğuk ve tekdüzeliği bir yana
ağaçların gölgesi bile uzak
karanlıklar kara delik
her adım yüreğe tuzak
ışıkla uzayan gölgeler
çölde kumdan kaçmak gibi
ama kendinden kaçılmaz
benliğine muhtaçsın
gece sirenleri ninni
uykun ölüm kokusu
dolunay yâren
rüzgar öykün
yalnızlık türkün
gitmek uzak
gelmekse çok yakın
durmak dehşet
toprak mezarın
failin meçhul
bir utangaç gece
yatakta kaldı ruhun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Şiir"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
