hani bir eylül akşamı üzeriydi
güneşin renginden midir
mevsimin şerrinden midir bilinmez
gözyaşlarım bile sararmıştı
ve tıpkı sararıp düşen yapraklar gibi
bırakıyordu kendini
toprağın merhametine
hani sen de demiştin
eylül ayrılmaların ayıdır diye
ama bir o kadar da buluşturur insanları
sen bilir misin kaç eylül geçti
kaç hazan mevsimi savurdu yapraklarını
ama sen hâlâ yoksun
hadi doğru söyle
doğru söyle
gerekirse söyleyeceğin son söz olsun
hiç gelmeyeceksin değil mi
belki de hiç benim olmadın değil mi
işte böyle sevgilim
bu aydaydı beni
nedensiz terk edişin
anladın mı şimdi sevgilim
nedendir eylüle küsmelerim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi (YENİDEN BASILACAK)
Poesía"sende fırtınalar kopuyorken, onda yaprak kıpırdamıyorsa; aynı iklimi paylaşmıyorsunuz demektir."
