Stalker

Rozdział.11.

- Clair.- Derek chce do mnie podejść, ale uniemożliwiam mu to wstając i cofając się- Clair.- tym razem jego głos jest ostry i stanowczy- Do cholery nie uciekaj ode mnie!

- A czego ty się spodziewałeś!- wydarłam się- Jesteś pieprzonym mordercą. Zabiłeś moich rodziców, porwałeś mnie, robiłeś mi rzeczy, których nawet nie chcę wymieniać i oczekujesz, że wskoczę ci teraz w ramiona. Jeśli tak to jesteś pierdolnięty i to ostro.

Derek zacisnął dłonie w pięść. Znalazł się przy mnie szybko i popchnął na ścianę. Przycisnął mi rękę do szyi, podnosząc mnie do góry.

- Zapamiętaj jedno Clarisso. Ja jestem twoim panem. To mnie masz słuchać. Nie powstrzymam się i następnym razem zrobię ci krzywdę.

Uścisk jego dłoni był coraz mocniejszy. Przed oczami zaczęły mi skakać plamki, tylko po to bym po chwili zapadała ciemność.

      *Derek*

Ciało Clarissy przestało stawiać opór, a dziewczyna straciła przytomność.

- Kurwa!- krzyknąłem

Wziąłem moje maleństwo na ręce położyłem je na łóżku. Co ja narobiłem. Sprawdziłem puls. Żyje. Wyciągnąłem telefon z szuflady i wybieram dobrze znany mi numer.

- Jonathan, przyjedź szybko do willi.

- Co się dzieje Derek?

- Kurwa nie zadawaj pytani tylko przyjeżdżaj.- rozłączyłem się i rzuciłem telefon, usiadłem przy mojej kruszynce- Maleńka ja tak bardzo cię przepraszam.

Po 20 minutach do drzwi zadzwonił dzwonek. Zbiegłem szybko na dół i otworzyłem je z rozmachem.

- Co jest tak pilnego aby mnie teraz wzywać?

- Chodź.- rzuciłem i ruszyłem na górę

Kiedy dotarliśmy na miejsce Jonathan spojrzał na dziewczynę ze współczuciem.

- Czym ci zawiniła ta biedna dziewczyna?- spytał przenosząc wzrok na mnie

- Nie zadawaj pytani tylko ją zbadaj.

Jonathan skakał przy niej, badając ją. Po chwili odwrócił się do mnie.

- Na szczęście to nic poważnego, ma tylko opuchnie struny głosowe i przez kilka dni będzie sprawiało jej trudność mówienie.

- Możesz odejść.

- Smaruje jej tym szyje.

- A po co?

- Widziałeś co ona na niej ma?

- Nie

- To spójrz.

Podszedłem do niej i gwałtownie wciągnąłem powietrze. Clair na całą siną szyję.

- Wyjdź stąd.- rozkazałem

- Stary...

- Kurwa wyjdź stąd!- krzyknąłem

Kiedy drzwi się zamknęły usiadłem przy moim skarbie.

- Maleńka tak mi przykro.- szepnąłem a po moim policzku spłynęła łza

Tak bardzo chcę być dla niej dobry, ale nie mogę. Jeżeli pokarzę jej jak bardzo mi na niej zależy wtedy ucieknie.