Miss Emotionless and The Band

Chapter 20- Càfe

Samantha's POV

Nandito ako ngayon sa tapat ng Guillemore's Cafe. One of the best cafe dito sa Tagaytay...

I sighed at pumasok sa Cafe.. Teka- Why am I here?

Well after the Drama kahapon-after kong sapakin si Kiara Bitch- dinala ako ni Jesse sa isang Crowded Restaurant na eat all you can at kumain kami don.. Syempre naka mask siya kasi pagkakaguluhan daw kami kung hindi.. Pfft!

Napagisipan ko rin na maghanap na ng trabaho since wala na kong allowance.. mga 3000 nlng siguro eh hindi naman kasya yon.. Nagsearch ako sa Google ng mga cafe sa tagaytay at napili ko tong Cafe na to kasi mas malapit sa Academy kesa sa ibang mga cafe...

Kakagaling ko nga lang pala sa Academy ngayon. It's already 2:05 kasi nilakad ko lang naman papunta dito at 1 yung uwian namin bale 1 hour akong naglakad..

"Miss I need to talk to your Owner.." sabi ko sa Staff ng cafe na kaharap ko ngayon..

"Ano po ba kailangan nila?.." tanong ng Staff..

"Basta Importante.." irita kong sagot.

"Mam kailangan po munang iparating samin para ipaalam sa owner ng shop.. pasensya na po.." sagot nung Staff.

What?! Seryoso ba tong babaeng to?! E kung sapakin ko kaya siya??

"Tss." sagot ko at tinarayan yung babae..

paaalis na sana ako nang..

"What do you need miss?.." napahaarap ako sa nagsalita at tumambad sakin ang isang lalaki na naka black suit at infairness gwapo naman..

"Owner ng Shop." sagot ko..

"Owner?.." tanong niya..

I gave him a sarcastic look.. "That's what I said right?..bingi.." sabi ko at binulong yung huli..

"Well, kung owner ang kailangan mo.. Come with me.." sagot niya at tumalikod..

Napataas yung kilay ko.. 'come with me?' Tss. Pano naman ako makasisiguro na wala siyang masamang balak?.

Napatigil sa paglalakad yung lalaking nakasuit at humarap sakin.. "What are you waiting for? diba sabi mo Owner kailangan mo?? Sumunod ka na!" tawag niya kaya sumunod na ko.. Malay mo nagsasabi ng totoo..

Sumunod ako sakanya hanggang sa makarating kami sa itim na pintuan..

Humarap sakin si naka Black Suit.."There you go.." turo niya sa pinto.."By the way I'm Adrian.. Apo ng Owner ng Cafe.. Payo lang ahh.. Next time hindi Owner hahanapin mo kundi manager.. pero I'll see you around? uhh what's your name?" tanong niya habang tumatawa at napakamot pa sa ulo..

"Name not available.. You may go.." sagot ko..

"Okay okay.. Sungit! Wala man lang thank you?" kindat niya sakin..

I rolled my eyes.. "No thanks.."

He just laughed and ruffled my hair.. " You look like my sister.. Ang cute cute cute.." sabi niya sabay pisil sa pisngi ko.. Biglang nagbago ang expression niya nung narealize niya yung sinabi niya.. Siguro touchy subject yun.

Naka frown parin siya kaya nakaisip ako ng paraan (kahit wala akong pake sakanya) to lighten the mood.

Sinapak ko yung braso niya.. "Kamukha ka naman ng lolo ko.. parehas kayong amoy aso! tsk. Dun ka na nga!!" sabat ko pero tumawa lang siya..

"Nice one.." sagot niya.. Sa totoo lang, wala nanaman talaga akong lolo ehh.. patay na pati lola.. "Opps! Aalis na pala ako.. Ma mimiss kita! Cute mo.... See you around sis!" he said pagtapos tumingin sa relo niya and ruffled my hair once again.. tss.