SONGÜN:FARKLI

14.BÖLÜM

"Bul beni kaybolmuşum,
İzim silinmiş dilim suskun,susmuşum..
Bak bana mahvolmuşum,senden kendimi almayı unutmuşum.."

"Cemreee!..Ben gidiyorum,bu salak Meral hastanedeymiş..kendini denize mi atmış denize mi yürümüş her ne haltsa üşütmüş galiba öyle bir şey dedi."
Cemre koşarak ayakkabısını giyen Songülün yanına gitti,"Songül,gitme..boşver yalnızlık çeksin biraz."
Songül bir kaç saniye kadar Cemre'ye baktı,sonra da ayakkabılarını geri çıkardı.."Doğru diyon kanka,boşver..Ölmemiş ya."

Sabah olduğunda kızlar her zamankinden biraz daha heyecanlıydı..
"Cemre,senin daha raporun var dimi?.."
"Aynen,ben daha gitmeyeceğim okula.."
Songül gülümseyerek Cemre'ye baktı..
"O zamaaan..Bugün beraber önce kahvaltı yapalım dışarıda,sonra da bir şeyler ayarlayalım!"
Cemre de gülümsedi.."Eh tamam hadi,bugün de bizim günümüz olsun,dimi ama?"
***
Kızlar kahvaltılarını yaparken Songülün telefonuna mesaj geldi,
"Daha henüz herşey bitmedi küçük hanım,babanın hesabı sorulacak..."
Songül çaktırmadan yemeğine döndü..
"Kimmiş kuzum?"
"Yok-yok..kimse değil..şe-şey..telefoncudan gelmiş,önemsiz."
"Ha tamam" diyerek gülümsedi Cemre.
***
Songül ve Cemre güzel bir günün sonunda yorgun argın eve gittiler..
Biri kendini bi koltuğa,diğeri bi koltuğa attı..derken bu sefer de Cemre'nin telefonuna mesaj geldi..
"Kader ben,ne oldu diye sorma aşağıya in..!"
Cemre şaşkınca telefona baktı,ama hiç bir eylemde bulunmadı..
Kısa bir süre sonra tekrar mesaj geldi,
"Buraya gelmezsen olacaklar tahmin ettiğinden daha kötü olacak bebeğim."
Cemre bu sefer Songül'e zarar gelebileceğini düşünüp ayaklandı..
"Hayırdır Cemre nereye?"
Cemre sahte bi şekilde gülümsedi.."Ya,şey..soda istedi canım da,gidip alayım..Bir şey ister misin?"
Songül Cemre'ye dönmeden,televizyona bakarken konuştu,"Yok bir şey istemiyorum kuzum,sen dikkatli ol da.." Diyerek gülümsedi.

Cemre dışarı çıktığında karşısında Kader vardı.."Biraz seni misafirimiz edicez sadece Cemre,merak etme bir şey olmayacak sana."
Diyerek acımasızca gülümsedi Kader..
"Biliyordum,biliyordum senin ne bok olduğunu..anlamıştım!"
Kader anlamsızca Cemre'nin yüzüne baktı,"Bu bir şey değiştirmiyor!"
Dedikten sonra bir adam Cemre'yi bayıltıp arabanın arka koltuğuna yatırdı.
***
Kader arkada Cemre'yle dururken biraz önce Cemre'yi bayıltan adam da arabayı bir depoya sürdü..
Daha sonra kızların ikisini de aynı odaya kilitledi,Cemre'nin telefonunu da aldı..
"Beni niye kilitliyorsun!Yardım ettim size bırakacaktınız beni aç kapıyı aç!"
Kader ise kapıyı açmaya çalışıyordu..daha sonra açamayacağını fark ettiğinde bir köşeye çöktü..

Aradan bir saat geçtiğinde Cemre uyanmıştı,"Ne işim var benim burda?!..Sen,senin yüzünden!"
Cemre ayağa kalkıp kapıyı açmaya çalıştı.."İmdaaat!.İmdaaaat,yardım edin..İmdaaat!"
Cemre'nin bir süre sonra susacağını bildiği için Kader hiç bir şey söylemeden beklemeye başladı,taa ki Cemre susup köşesine çekilene kadar..
"Ben..aslında suçsuzum.Yemin ederim beni dinle.Yemin ederim!..Anlattığım herşey gerçekti,sadece o adamlardan kurtarmak karşılığında Songül'den intikam almak isteyen bir adamla anlaştım..Bana yalan söylemiş alçak!..Ben o adamların elinden kurtulmak için her şeyi yapardım,dediklerini yaptım..Şimdi de pişmanım!..kahretsin."
Cemre ikna olmamış gibiydi,yine de bir kere daha şans verdi..
"Cemre,şimdi beraber burdan kurtulacağız tamam mı?..Sadece dediklerimi yapalım,ne yapacaklarını biliyorum..dertleri Songül'le onların o yüzden önce bir şekilde Songül'e,veya bir yakınınıza haber vermemiz lazım..koruyup kollasın onu,veya bir müddet İstanbul dışına çıksınlar.."
Cemre Kader'in dediklerini pür dikkat dinliyordu.."Tamam da,nasıl yapacağız?"
Kader kapının deliğinden dışarıya bakmaya çalışıyordu,"Düşünüyorum,ama çabuk olmamamız gerek çünkü telefonla konuşuyor ve bu adamlar beklemez!..seni ve Güney'i vuran da bu adamdı."
Cemre'nin aklına sabahki kahvaltıda Songülün tuhaflığı geldi.."Songül'e kahvaltıda bir mesaj geldi,sonra yüzü kireç kesildi..Kesin bu adam attı mesajı...Kader,nolur elimizi çabuk tutalım!..bu adamın Songül'le derdi ne?!"
Kader Cemre'ye baktı,"Konuşacak zaman yok!"
Cemre doğru anlamında başını salladı..
"O zaman şimdi,ben kapıyı tıklatıyorum..adam açacak ben tuvalete gitmek istediğimi söyleyeceğim,sen de bu sırada telefonu al!..Ama Songül'ü değil Güney'i ara Cemre,sakın Songül'ü arama,panik yapar kaçamaz!"
Cemre anladığını belli edercesine kafasını salladı..
"Tamam o zaman başlıyoruz..hadi bakalım."
Kader kapıya vurmaya başladı "Kapıyı açar mısınız?..Lütfen acil!"
Sonra adam gidip kapıyı açtı,"Ne var lan vır vır yediniz başımın etini!"
Kader ayağa kalkıp adamın diğer tarafına geçti,bu sayede adam Cemre'nin önünde arkası dönük kaldı..
"Lavaboya gitmem lazım!" Derken elini hareket yaptı Cemre'nin alması için..
Kader komut verince Cemre yavaşça elini adamın cebine sokup telefonu aldı..
"Yok burda tuvalet,biraz sonra gideriz burdan zaten tut azıcık!"
Kader peki anlamında başını sallayıp yerine oturdu üzgün görünen bir tavırla..
Daha sonra adam kapıyı tekrar kapatıp kilitledi..
Cemre Kader'e döndü,"Neden polisi aramıyoruz?!"
Kader anlamsızcasına Cemre'ye baktı,"Birincisi güzelim eğer bunu yaparsan adam bizi keser,Songül'ü de keser..İkincisi bebeğim,biz heyecandan konuşup anlatana kadar,onlar da anlayıp gidene kadar Songül ölür!" Ölür derken işaret parmağını boğazına götürüp bıçakla kesermiş gibi yaptı.."Anladın?!"
Cemre anladım anlamında başını sallayıp telefondan numara tuşlamaya başlayacaktı ki,"Ben Güney'in numarasını ezbere bilmiyorum.."
Kader elini başına götürüp sağa sola salladı,"düşün kızım aklına getirmeye çalış!..Hadi çabuk!"
Cemre heyecanlanmıştı,"Tamam bir dakika!"
------------
Öncelikle bu bölümü okuduğunuz için teşekkür ederim,nasıl?..ben sevdim bu bölüm biraz Kaderi..zeki kızmış vesselam.
Neyse neyse,bakalım diğer bölümde neler olacak :)
Teşekkürler hepinize tekrardan 💜