SONGÜN:FARKLI

7.BÖLÜM

Songül'ün Ağzından
Böyle tam caddeye çıktım,adımımı atıyordum Güney bağırmaya başladı."Songüüül,duuur!"
Dediğinde kolumdan yakalayıp geri geri çekmeye başladı,tövbe bismillah!
"N'oluyo oğl-" derken tam önümüzden geçen büyük tırla irkildim.
Güney biraz önce benim hayatımı kurtarmıştı,ve bu hem güzel hem kötü bir şeydi!..Şuan ona borçlanmıştım.
Sakin ve haylazca arkamı dönüp ona baktığımda sırıtıyordu.
"Şe-şey b-ben...teşekkür e-...derim."
Sırıtması daha da büyümeye başladı arkadaşın,"Sen bi utandın bakıyorum,kekelemreler falan...Yanağın da kızardı."
Diyerek yanağımı sıktı...Hoop orda dur kardeş! ''Yalnız o elini çek Güney!' Sırıtarak cevap verdi arkadaş,''Atarlanma kızım yine,tamam da senin böyle yanakların kızarınca çok tatlı oluyorsun."
Allah belanı vermesin Güney efendi,ulan yok be. "Ne yok Songül,sence de sana aşık olamaz mı?"
Can'ım iç sesimi susturup yürümeye başladım.
Kolumdan tutup kendine çevirdi beni.
"Songül,bu akşam bize yemeğe gelmek ister misiniz?..Şey-"
"Ney Güney?"
"Burak daha kötü olmaya başladı,yani Meral...Şey ben dedim ki,Cemre'yle mi yapsak?" Güney'in sözleri benim daha da tepemin atmasına sebep olmuştu.''Ne saçmalıyon oğlum sen,saçmalama.''
"Sadece bi fikirdi..."
Gözlerimi Güney'e dikip bi kaç saniye baktıktan sonra yürümeye devam ettim.
Yazarın Ağzından
Songül önden giderken,Güney de arkasından aylak aylak yürüyordu,hafif de sırıtıyordu.
Dört yol ağzına geldiklerinde bi kız koşarken hızla Songül'e çarpınca ikisi birden yere kapaklandılar.
"Hooop!Aahh."

Kız ağaya kalktığında Songül de bileğini tutarak yere oturmuştu."Kızım ne diye hızla kaçıyorsun?..Arkandan atlı mı kovalıyor?!"
"Ayyy özür dilerim,hiç bak hiç vaktim yok,geliyorlar!Yakalayacaklar beni!"
Güney iki adım geri gidip olanları idrak etmeye çalışmıştı."Kim yakalayacak n'oluyo?!Sen kimsin?!..Songül iyi misin?"
Songül bileğini tutmaya devam ederek Güney'e döndü."Sence Güney?..Bileğim çok acıyo!"
Güney diz çöküp Songül'e yaklaşıp elini tuttu.Pek belli etmese de Songül'ün kalbi çok hızlı atıyordu,sanki kalbi duracaktı.Güney Songül'ün elini çekip bileğine baktı.
"Acıyo mu?"
"Hiii,tabi acıyo lan hayvan gibi bastırıyon!"
"Gel buraya gel...Başımın belasısın lan!"
Güney Songülü sırtına alıp yürümeye başlayacaktı ki,kız aklına geldi...
"Hiişşt,sana n'oluyo ya?!"
"Bak anlatıcak vaktim yok,sadece bana yardımcı olun,lütfen!"
Güney biraz garipsese de sesini çıkarmadan "beni takip et..." Demişti.
Kız yol boyu bi şey söylemeden 'Songül'ün tam tersi...' Güney'i takip etmişti.
Eve geldiklerinde direk Songül'ü koltuğa oturtup kendi de oturmuştu.
"İyi misin?"
"Ben iyiyim,bileğim acıyo bileğim!"
Güney küçümsercesine bakıp "Huysuz şey." Demişti.
Sonra da kıza dönüp sorar gözlerle bakmaya başladı."Eee kimden kaçıyordun,nerden geldin,nereye gidiyon?!"
Kız da biraz sessiz kalıp ondan sonra konuşmaya başladı."Yetimhanede büyüdüm ben,ama nolur nolur önyargılı davranmayın!"
Songül doğrulmuştu,"Ne yurdu ne önyargısı?..Kızım senin adın ne yaşın kaç nerden geldin?!"
"Adım Kader...20 yaşındayım.2 sene oldu yurttan ayrılalı.Koşuyolu Kız Yetiştirme Yurdu'nda kalıyordum.Sonra yurttan ayrılınca param yok diye üniversiteye de gidemedim.Kendime bi aile buldum,onlar da meğer mafyaymış...Dün gece birini öldürdüklerini gördüm,hemen ordan kaçtım,şuan peşimdeler!"
Songül ve Güney ağızlarını bir karış açıp şaşkınlıkla Kader'e bakıyorlardı.
Songül biraz düşününce "Benimle bizim evde kalabilirsin...Bir tane arkadaşım var,eminim kabul eder..."
Kader gülümserken Güney de şaşkınlıkla Songül'e bakıyordu."Songül,olmaz,ya onların adamlarından biriyse bu da...Ya sana da...Yani şey-Size,size de bir şey yaparsa?!..Güvenemezsin!"
Songül kızgınlıkla Güneye baktı,"Sana ne ya benden,bizden.Kaybedecek neyim kaldı?!"
"Senin kaybedecek bir şeyin olmayabilir,ama benim var!"
"Benim evimde,benim bulunduğum yerde,senin kaybedecek neyin var gerizekalı?!"
Güney yüzünü yana çevirip derin bir nefes aldı.
"Neyse ya haklısın,buyrun gidin o Zaman..."
Kader şaşkınlıkla Songül ve Güney'i izlerken Güney'in sert bakışıyla ayağa kalktı."Haklısın,biz-biz gidelim..."
Songül de ayağa kalkmıştı,ama ayağa kalktığında üstüne basamayıp geri oturdu.
"Kızım kırılmış falan olmasın..."
"Kırılsa sana ne?.."
"Bana ne bana ne de kızım yürüyemiyorsun.Gel evine götüreyim..."
Güney Songül'ü yine sırtına alıp Kader'e de önden gitmesi için yer verdi.

"Sen benim başımın belasısın biliyorsun dimi?"
Songül hiç cevap vermeden öylece durmaya devam etti,Kader de arkalarından onları takip ediyordu.
"Geldik,anahtar nerde Songül?"
"İndir iki dakika da ben açarım tamam,bundam sonraki sende."
Güney Songül'ü indirip,elini görüşürüz manasında kaldırarak evine doğru yürümeye başladı.
"Bu Güney,senden hoşlanıyor mu?"
•
•
•
Çok çok çok çok çok çok çok özür dilerim,uzuuuuun bir süredir yoktum,ama geriye geldim.Şimdi öncelikle depresyona girdiğimi -bugün- belirtmek zorundayım.Sezon Final'inden sonra bir türlü kendime gelemedim, 3 gündür ruh halim şudur efendim -->

Neyse ben daha fazla da uzatmayayım,bir kaç senaryom var 2.sezonla ilgili.İsterseniz onları da paylaşırım.Bu arada bu yorumlara benim hakkımda merak ettikleriniz var ise yazabilirsiniz,cevap veririm.İYİ OKUMALAR 👐🏻
Twitter --> @direnaddict