UFAKLIK

5---BULUŞMA

Gözlerimi açınca Ahmet'gilin evinde olduğumu gördüm ve dün olanları hatırladım.Tabi nasıl kandırıldığımıda.Ahmet yanımda yoktu.Belki de kendi odasında uyumuştur.Hep benim yanımda olmak zorunda değildi ki.Birden kapı açıldı ve Ahmet elinde tepsiyle içeriye girdi.

"Günaydın prenses.Uyandın mı?"

"Yok canım hâlâ uyuyorum ama böyle oturarak uyuyorum ben.Allahım yaa günaydın günaydın."

"Ya lafın gelişi sordum işte.Espri yapmayı bırakta kahvaltı yap.Bak kendi ellerimle hazırladım sana."

"Aslında pek iştahım yok ama birazcık atıştırsam iyi olur."

"Aç aç okula gidemezsin gel ye biraz bencede."

Tabi o biraz dedi ama tüm getirdiklerini yedirdi bana.Zorlada olsa doymuştum.O olmasa ne yapardım ben.Kendinden çok beni düşünüyordu hep.Ahmet'in koluna girdim ve aşağıya indik.Yıldız teyzeyle Fatih amcaya 'günaydın' diyip arabaya bindik.Birden telefonuma mesaj geldi.Tanımadığım bi numaradandı.Mesaji açtım ama bu olabilir miydi ?Doğan numaramı nerden bulmuştu?Daha doğrusu bana mesaji atan o muydu gercekten?Sonuçta daha dün kandırılmıştım.Kolay kolay inanamazdım ki.Mesajda söyle yazıyodu;

'Günaydın.Ben Doğan.Arkadaşlarımın yaptıklarından dolayı ve bende buna engel olmadığım için özür dilerim.Acaba bugün buluşabilir miyiz?Kendimi affettirmek istiyorum.Lütfen..'

Şimdi ne yapmalıydım?Ya yine arkadaşlarının bi oyunuysa?Yine onlar kandırıyosa beni?Nasıl güvenebilirdim ki? Zeynep'i aramalıydım.Belki onun haberi vardır.En azından az da olsa bilgisi vardır.

"Ahmet bi durdursana arabayı.Benim inmem lazım derse girmiyicem bugün. Öğleye kadar işim var.Öğleden sonra gelirim tamam mı?"

"Nereye yaa ne işin var?Sen kolay kolay okula gelmemezlik yapmazsın.Hayırdır?"

"Sonra anlatırım söz.Şimdi gitmem lazım."

"Peki öyle olsun bakalım.Dikkat et kenidine bitanem.Görüşürüz."

"Sende canım.Görüşürüz.."

Ahmet'in yanağına bi öpücük bırakıp indim arabadan.Önce Zeynep'i aramalıydım. Haberi olup olmadığını sormalıydım.Hemen Zeynep'in numarasını çevirdim.

"Efendim Derin?"

"Zeynep bisey sorcam sana.Bak bi numaradan mesaj geldi bana.Ben Doğan yazıyo özür dilerim falan demiş ama yine arkadaşları olabilir diye düşündüm.Bide buluşmak istemiş.Ayrıca numaramı nerden buldu ki?Senin bi bilgin var mı?"

"He kanka Doğan abi o.Numaranı benden aldı.İlk vermek istemedim ama yemin etti kötü bişey yapmiyicam diye.Pişman olmuş arkadaşlarının öyle yapmalarına izin verdi diye.Kendini affettirmek için buluşmak istiyomuş.Bende verdim inanıp.Eğer kötü bişey olursa hemen beni ara tamam mı?"

"Tamam canım anladım.Neyse şimdi gidip buluşalım bakalım ne olacak.Kapatıyorum ben sonra ararım seni.Olur mu?"

"Olur tabi görüşürüz canım."

"Görüşürüz kuzum."

Telefonu kapatım hemen mesaja cevap verdim.Okulun ordaki parkta buluşabilirdik. Orada herkesi tanırdım ve bi zarar veremezdi en azından.Ne olursa olsun güvenemezdim ona.Parkın konumunu mesaj attım ve yarım saate gelmesini söyledim.

Bende kendime çeki düzen vermek istiyodum biraz.Onun beni güzel görmesini istiyodum yine de.Aslında büyük ela gözlerim uzun kirpiklerimle gayet hoştu.1.70 boyundaydım ve zayıf olduğum için fiziğim harika sayılırdı.Kumral uzun saçlarım da beni oldukça güzel gösteriyodu,Yani çirkin biri değildim aslında.Sadece biraz rimel sürdüm ve banka oturup onu beklemeye koyuldum.Etrafta sevgililer vardı genelde.Bende o gelene kadar etrafı izlerdim artık.