Güzel yorumlarınıza ne desem az. Hepinize tekrardan teşekkür ediyorum. Votelar için de ayrıca teşekkürler :) Bu bölümle birlikte ithaflara da başlıyorum. 19. bölüm ve 25'ten sonraki bölümler hala boş. İthaf isteyenlere duyurulur :) Yorumsuz bırakmayın sakın beni :) Hepinize iyi okumalar..
Bu bölümü Beste'ye ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin Bestecim :)
"Kerem sen ne dediğinin farkında mısın?!”
Gözlerimi kocaman açarak Kerem’e bakarken, Kerem bana üzgünce kafa sallamakla yetiniyor. Duyduklarım karşısında kendimi koltuğa bırakıyorum. Allah’ım ne yapacağım şimdi ben?
“Zeyno ben valla senin iyiliğin için, yani.. şey.. yani ben..”
“Sen bittin kızım! Bu kez gerçekten bittin okeye dönüyorsun!” diyorum koltukta aniden doğrulup Yağmur’a kötü kötü bakarken. O ise bana yavru kedi bakışları atıyor.
“Ya Zeyno böyle olacağını bilemezdim ki.”
“Kızım sen benim hayatımı karartmak için mi geldin bu dünyaya?!”
“Çok özür dilerim Zeyno. Affet beni ne olur.”
“Ay alın şunu karşımdan!” diyorum birden gözlerimi kaydırarak. Daha sonra da kendimi yeniden koltuğa atıyorum. “Gördükçe sinirlerim bozuluyor!”
“Tamam Zeynep sakin ol canım.” diyor Melis gözlerini kırpıştırarak.
“Nasıl sakin olayım ben Melis, nasıl sakin olayım?!” Koltuğun sırt kısmına kafamı yaslayıp, hızlı hızlı şakaklarımı ovuşturmaya başlıyorum. Daha sonra da Yağmur’a ölümcül kısık gözlerle bakıyorum. “Anlat şu olayı hemen en baştan!”
“Şey, şimdi biz burada oturuyorduk dördümüz, yani seni bekliyorduk. Sonra birden telefon çaldı. Ben de bakayım dedim. Arayan da gıcık Banu’ydu işte. Düğünü varmış da, yok seni de çağırıyormuş da.. İleri geri konuştu işte. Seni ezmeye çalışınca da ben dayanamadım ‘Zeynep’in Adonis gibi yakışıklı bir sevgilisi var.’ dedim.”
“İyi halt ettin!”
“Ya Zeynep valla kötü bir niyetim yoktu.” diyor dudaklarını büzerek. “Sesini duymalıydın hem. Bir bozuldu ki sorma. Gıcık oldu senin sevgilin olduğunu öğrenince.”
Yağmur sırıtırken ona kötü kötü bakmaya devam ediyorum. Benim bakışlarımı görünce hemen eski pişman ifadesine geri dönüyor.
“İşte böyle.” diyor Yağmur omuzlarını silkerek. “Ama ben nerden bileyim o yellozun hemen gidip babanlara yetiştireceğini? Bilsem hiç böyle bir şey yapar mıydım?”
“Of!” diyorum yüzümü buruşturarak. “Babamın da evde olacağı tutmuş yani. Ne yapacağım şimdi ben ya?”
“Ya bir dur bakalım Zeynep, belki Demet Teyze konuşmuştur Cihan Amca’yla bir sorun olmaz.”
“Kızım babamdan bahsediyoruz.” diyorum ağlamaklı bir sesle. “Ne zaman aradı evi?”
“Ya Banu hemen annenlere yetiştirdiği için bir 10 dakika sonra baban aradı. Ama onunla Melis konuştu.”
“Ne dedi babam sana?” diye soruyorum hemen Melis’e dönerek.
“Zeynep döner dönmez hemen beni arasın dedi.”

ŞİMDİ OKUDUĞUN
NUMARA 12
FanficBir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.