"Tangina talaga ng Train na yan! Kahit kailan panira ng diskarte!" Nanggigigil na wika ko kay Berlin habang kumakain kami dito sa karinderya ni Aling Ising. "Ayun na e! Ayun na talaga, magki-kiss na kami ni Iñigo! Punyemas talaga yung hayop na yun! Biglang dumaan sa gitna namin, kabastusan!"
"Bakla, hindi naman halatang patay na patay ka kay Iñigo ano? At saka Hannah, alam naman natin na mas malibog este bastos ka kaysa kay Train. Bakit ba sukdulan hanggang langit ang galit mo kay Train? Dahil ba hindi ka nya pinapansin kapag nasa office tayo? Wag ganun bakla, hala ka, the more you hate the more you love" nakangising wika nya sa akin.
Binato ko sa plato nya ang singkamas na kasama sa buttered vegetables na ulam ko. Panira talaga tong isang to!
"Gaga! Never kong magugustuhan si Train, di bale sana kung sya si Iñigo. Malaki kaya ang anes nya?" Naku-curious kasi ako. Sa mga napapanood ko kasi na movie, kapag matangkad daw malaki ang anes. Kaso echos lang yan!
"Tangina mo Hannah! Puputulan kita ng dila! Nasa harap tayo ng pagkain kung anu-anong lumalabas dyan sa makasalanan mong bunganga. Papasakan ko ng anes yan malaman mo hinahanap mo!"
Hindi ko alam kung matatawa ako sa mukha ni Berlin habang nagsasalita sya o sa mukha ni Aling Ising na iiling-iling na lang habang nakikinig sa pinag-uusapan namin.
High school pa lang kami ay dito na kami kumakain ni Berlin, hindi kami katulad ng mga naging kaklase namin na mayayaman na pasosyal talaga.
At ngayon nga na may trabaho na kami ni Berlin ay hindi namin nakakaligtaan na bumisita dito sa karinderya para kumain. Mas gusto kasi namin ang pagkain dito, malasa. Unlike sa mga mamahaling resto, the best pa rin kapag lutong-bahay lang.
"Alam mo Hannah, bagay naman talaga kayo ni Train. Bagay sya sa walang filter mong bunganga. Napapansin ko kasing natatahimik ka kapag dumadaan sya sa floor natin, o kaya kapag malapit ka sa kanya. Ano yun bakla? Auto-silent mode on kapag nandyan sya? Perfect match talaga kayo." napaka-creepy ng ngiting binigay sakin ni Berlin, as if she knows something that I don't know.
Kung alam mo lang Berlin!
"Ulol ka ba?! Walang ganon, Train plus me, naghahanap ka ba ng disaster?" Kunwari ay napipikon kong sabi, pero shemay! Kinikilig ang kipay ko! Tangina this!
"Exactly! Kapag kayo ang nagkatuluyan tyak babaha ng relief goods! May pang one year supply ako ng pagkain pag nagkataon." Ang kuripot talaga ng babaeng to kahit kailan.
"Tangina mo! Halika na nga, tapos na lunch break uminom ka na ng gamot bruha ka!" Nauna na akong naglakad papunta sa pinagparkingan namin ng sasakyan. Sanay naman na sa amin si Aling Ising at ang ilang mga customers nya. Aba, kami ata ang lucky charms nya!
"Kiks kita na lang tayo sa office. Ang legs ha? Wag ibukaka kay Train." Yun lang at pinaharurot na niya ang motor nya.
Between me and Berlin mas masasabi kong mas kikay ako sa kanya, but not the maarte type. Mas gusto ko ang simple lang, dahil sabi ng ni Momay ko (my mom), simplicity is beauty.
So what's with me and Train?
We are fuckmates, fubu, or whatever you called that. We fuck. Yes, for him, WE. ONLY. FUCK. At kaunti na lang ang pasensya ko dahil malapit ko na syang putulan ng alaga!
Kung minsan ay sa condo ko sya natutulog o kaya ay sa unit nya kami nagpapainit. Nakasanayan ko na rin na kada paggising ko ay wala na sya, at pagdating naman sa office sya na ulit si Train Ang Lalaking Pinaglihi sa Sama ng Loob.
Sa kanya ko isinuko ang pinakakatago-tago ng aking salungguhit! Pero tangina lang nya, kahit ata mamaga na ang kiks ko dahil sa kakakabayo nya ay hindi pa rin nya mapapansin na hindi lang ako nagnanasa sa kanya.
And that's why, I needed to hide my true feelings for him. Dahil ayokong mawala sya.
Hinding hindi ko makakalimutan ang araw na sinabi nyang
"I don't need your love. Love me and you'll be out of my life. Be careful Hannah."
And since that day, naging maingat na ako sa pagsasabi ng nararamdaman ko. Ayokong magkamali ako, ayokong malaman nyang mahal ko sya dahil hindi kakayanin ng sistema ko kapag nawala sya sa akin.
--
Hi guys! Ita-try ko lang itong ganitong genre, namimiss ko kasi na may namumura akong kaibigan. Don't worry guys, I'll be gentle! ECHOS! Hahahaha
Bituin at Mensahe lang guys, okay na ko! Kilig kiks na.
