"Train let's talk." Seryosong bungad sa akin ni Claire. Hindi ko sya pinansin at nagpatuloy ako sa paglalakad papuntang parking lot. "Train buntis ako."
Hindi ko na ikinagulat ang ibinalita nya sa akin. I know her story. "I have nothing to do with your condition Claire."
"But I need your help!" Nagmamaktol na sabi nya.
"And my Hannah needs me more than you need me. Respect my decisions."
"Please Train. Just this once."
"No." I said.
"Please. I need to save my face plus kapag nalaman ng parents ko na buntis ako at iniwan ako ng mapapangasawa ko, baka itakwil nila ako--------"
"And then what? Ang kapalit sasama sayo si Train at iiwan ako?" I froze. Agad kong nilingon ang pinanggalingan ng boses na 'yon. "Hindi bale sana kung ikaw pa rin ang mahal ni Train at kung sya talaga ang ama ng dinadala mo. You're being unfair Claire. Ikaw ang unang nang-iwan sa inyong dalawa and then what? Ipapaako mo kay Train ang responsibilidad na hindi naman para sa kanya." Halata ang iritasyon sa boses ni Hannah habang nagsasalita sya.
"Please Hannah. Nakikiusap ako sa inyo ni Train---"
"Enough!" Inakbayan ko si Hannah at saka hinarap si Claire. "H'wag mo kaming idamay sa kamiserablehan o sa gulo ng buhay mo."
"And for your information Claire, I am carrying Train's child. Isipin mo na lang na sisirain mo ang buhay ng batang ito-----"
"Ipapalaglag ko ang batang 'to!" Hysterical na wika na Claire.
Nakarinig ako ng malakas na sampal at nakita ko na naniningkit ang mga mata ni Hannah habang hawak hawak ang balikat ni Claire. Honestly, pakiramdam ko ay wala akong magagawa sa sitwasyon na ito.
"Naririnig mo ba ang sarili mo Claire?! Dugo at laman mo, ipapalaglag mo?! What the fuck?! You fucking use your mind! Wala kang karapatang maging ina!" Bakas sa mukha ni Claire ang gulat habang namumula naman si Hannah sa galit. I held Hannah's hand. "Gumawa gawa kayo ng milagro ng kung sino man ang tatay ng anak mo, at pagkatapos ngayong buntis ka, natatakot ka?! Sana naisip mo yan habang umuungol ka at nahuhumaling sa sarap!"
"Let's go babe." Bulong ko sa kanya. "Makakasama para sayo at kay baby yan." Inalalayan ko sya hanggang sa maisakay ko sya sa kotse. I know Hannah Claire's attitude. Kapag galit, galit talaga. At kapag nagsimulang manermon, mahirap awatin. Ayos lang sana sa akin kung hindi sya buntis, ang kaso, dalawa na silang iniingatan ko at ayokong may mangyaring masama sa mag-ina ko.
"I'm sorry if I slapped her---"
"Huh? Hindi naman ako ang sinampal mo Hannah, bakit sa akin ka nagsosorry?" Takang tanong ko sa kanya.
"You love her, that's why. Alam kong masakit para sayo na makitang nasasaktan ang mahal mo lalo na kapag physical."
Pasalamat na lang ako at hindi ko pa pinapaandar ang kotse dahil baka naibangga ko to ng wala sa oras. Napatingin ako sa reflection ni Claire na sapo pa rin ang kanang pisngi na nasampal ni Hannah at mukhang hindi pa din natatauhan.
"I don't love her anymore. I love you Hannah. That's why I wanna spend the rest of my life with you, Claire's part of my past and you're my present and future. Don't you ever question my love for you."
Saglit akong nagulat ng bigla akong yakapin ni Hannah. Ang mild talaga sakin!
"I love you, I love you, I love you Train." Kasabay ang paghalik nya sa mga parte ng mukha ko. "I'm sorry kung nagdoubt ako sa pagmamahal mo sakin."
"No need to say sorry babe. I just want you to have some faith to your man."
"OMG!!! I love you talaga!!! Kenekeleg eke!"
"Guess I have a lot to see about the other side of you, my love."
"Train Hartley!!! Kung ayaw mong ma-stranded tayo dito sa parking lot ng company mo paandarin mo na tong kotse mo! Naiinip na ko! Gusto ko na ng kambal na anak! Kailangan mag work work work tayo! Lika na sa condo mo! Hihi" actually, ang sarap sa pakiramdam na hindi na naiilang si Hannah sakin.
"I love you babe." Tanging nasabi ko na lang kahit ang dami ko pang gustong sabihin sa kanya.
#AgainAndAgain
