Kasalukuyan kong minamasdan ang natutulog na mukha ni Train. Sino bang mag-aakala na masama ang ugali nitong lalaking ito?
Bumangon na ako para magbihis dahil mag-a-alas tres na pala ng madaling araw. Kailangan ko ng makaalis bago pa sya magising, dahil alam kong hindi nya magugustuhan na mukha ko ang kauna-unahan nyang mabubungaran sa paggising nya.
Habang nagmamaneho ako pauwi ay napaisip ako, kung gaano na ba kamali itong ginagawa ko. Nakaka-bobo naman kasi! Cum laude nga akong gumaraduate pero nabobo naman sa pag-ibig. Magmamahal na lang yung Hartles pa ang apelyido. Hartley pala.
Gusto ko na lang matawa and at the same time umiyak. Ang bobo ko.
Nangako ako noon na isusuko ko lang ang sarili ko kapag naikasal na ko, pero tangina! Dumating yung lalaking mamahalin ko, ayon, warak kiki na. Mesheket sa umpisa, pero mesherep kapag keribells na.
Tutal Sunday naman ngayon, naisipan kong umuwi sa bahay namin. Namimiss ko na si Papa at si Momay.
Pero mas nami-miss ko si Train at si Tonyo, ang kanyang munting alaga.
----
Kinaumagahan ay maaga din akong nagising. Hindi ko pinansin ang cellphone ko na ring lang ng ring dahil hello, hindi ba naiintindihan ng tumatawag sa akin na every Sunday is Family day?
"Papay! Momay!" Masiglang bati ko sabay halik at yakap sa kanila.
"Aba ang unica hija namin, umuwi! Goreng! Magpapamisa ako!" Sigaw ni Momay kay Ate Goreng na kasalukuyang nagwawalis.
"Momay naman e!"
"Na-miss ka lang ng Momay mo anak kaya ganyan yan. Bakit ba kasi hindi ka na lang sa kompanya natin magtrabaho anak?" Ayos lang naman kay Papa na sa ibang kompanya ako magtrabaho pero mas gusto sana nya na ang sarili naming kompanya ang pamahalaan namin ng kakambal kong si Zac.
"Papa, kasi nga---"
"Papa kasi nga nandun yung nagpapasabog sa kanyang Pearl harbor gabi-gabi." Putol ng kakambal kong bakulaw sa sasabihin ko.
"Walang hiya ka talaga! Ang sarap ihampas sa lupa ng pagmumukha mo!" Nanggigigil na sabi ko kay Zac habang sinasabunutan sya. Nakakainis! Linya ko yun e!
"Hey hey hey! Awat na kambal." Natatawang wika ni Papay sa aming dalawa.
"Ilang beses na ba namin narinig sayo yun Claire? Sumasakit na nga ang tainga ko dahil masyadong pasmado iyang bibig mo, pero masakit ang anit ko! Pasalamat ka----"
"Oo na alam kong maganda ako! Wag mo nga akong tawaging Claire! Momay oh!" Hingi ko ng tulong kay Momay na ngayon ay pinaghahanda kami ng nutella buttered milk toast! Omygaaaad! My fave! Agad kong kinuha ang gawa ni Momay at kinain. Shet! Bukod sa sperm ni Train ito ang pangalawa sa pinaka-paborito kong kainin!
"What's wrong Hannah? Bakit ba ayaw mong tinatawag ka ng Claire?"
"Just because Momay." Ayaw na ayaw kong tinatawag ako ng Claire, bukod sa hindi para kay Train si Claire, yes, Claire was part of Train's life, Train's miserable life. At habang mayroong tumatawag sa akin ng Claire, pinapaalala lang nito sakin na hindi ako kailanman mamahalin ni Train. Because when Claire left Train, she brought his heart. That's why.
Kinatanghalian ay namasyal lang kami ni kambal, namitas ng mga prutas, at heto ako ngayon, kumakain ng mahabang saging. Ang sarap shet! Ang sarap talaga ng saging.
"Hoy Hannah! Ayusin mo nga yang pagkain mo ng saging! Nakakadiri ka! Papikit-pikit ka pa dyan! Kilabutan ka nga! Jusko, baka itakwil ka ni Train ng tuluyan kapag nakita ka nya ng ganyan."
"Ang KJ mo talaga Zac! Kita mong ine-enjoy ko itong saging--- Aray! Bakit ba?! Binabatukan ba kita kapag kumakain ka ng mamula-mulang papaya?!" Nakakagigil naman tong kakambal ko. Sarap gilitan ng leeg.
"My gosh! Hindi ko alam kung kanino mo namana yang bunganga mong pasmado Hannah!" Sumusukong sabi sakin ni Zac na syang ikinatawa ko naman.
"Masarap ba ang papaya Zac? Yung mamula-mula o yung hilaw pa?" Panunudyo ko pa
"Gago ka talaga Hannah! Ipapa-rehab kita! Tangina talaga! Hindi kita kambal! Bwisit!" Nilayasan nya ako, bakit?
Nagtaka ka pa talaga Hannah, walang matinong tao ang tumatagal na kausap ka.
Between me and Zac, mas seryoso sya sa akin. Mas dedicated sa trabaho, maraming gustong mapatunayan kila Papay, workaholic, tahimik sya pero alam kong mahilig sya sa Papaya, hindi ko lang alam kung ano ang mas gusto nya. Kung yung mamula-mula o hinog na ba.
While me, I am contented, I really do most of the talkings dahil ayoko talagang natatahimik ang paligid ko. Pero kapag si Train ang kasama ko, lagi Ahhh, ugh, malapit na.. Harder Train.. Oh my god, ang sherep.. Ayan lang ang madalas na lumalabas na salita mula sa akin. Kung salita nga ba talagang maituturing ang Ahhh at Ughhh ewan ko ba naman kasi, kapag kami na lang dalawa ni Train para talagang tumatahimik ang mundo ko.
Aside from that fuck este fact, between me and Zac, mas strict si Zac, pero mas malambing sya sa akin. Pero minsan talaga sa madalas ay may topak sya.
Higit sa lahat, ang pagkakaiba namin, sya kumakain ng papaya sakin naman saging ang paborito ko.
Natatawa na lang ako sa mga pinag-iisip ko. Langya naman kasi, nami-miss ko na ang saging ni Train. Tonyo, magpakita ka sa akin.
----
Alam kong sabaw tong chapter na to! Hahahahaha! #PapayaVsSaging
Sa pelikula na pinamagatang #AngUnangPagsiritNiTonyo
