The Bad Boys' Slave (Editing)

Chapter 1

'Who is He?'

RAIN

"This formula can be used also in this kind of equation ..." 

Kanina pa nagtuturo ang professor namin kaya medyo napapagod na rin ako.

It's a 3-hour subject and if i'm not wrong, this is our last subject for today.

Halos lahat ng kaklase ko ay hindi na nakikinig at may kani-kaniya nang ginagawa. I tried to look for my wrist watch to know how many minutes were left in this class, at halos di ko pa natitingnan ang oras nang saktong narinig ko na ang hudyat na tapos na ang klase.

The bell rang and our professor said his closing remarks and leave the room.

Wala na 'kong ibang klase kaya i have to be ready for the next things that i'll have to do.

I know i'm not born to work at this young age but time turns upside down and this became my reality now. Kailangan kong magtrabaho at kailangan kong pumasok para sa pangangailangan namin sa araw araw ni Blake.

Dati kilala ang pamilya namin sa isa sa mayayamang angkan nang Perez. Pero nung namatay ang mga magulang namin. Naiwan kaming ulila ni Blake at wala ng ibang kumupkop sa amin, maliban sa pamilya nila Zia.

Matalik na magkaibigan at magkasosyo sa negosyo ang pamilya namin at ang pamilya nila Zia.

They are one of the richest family in town. Kaya nung maliit pa lang kami ni Blake ay sila na ang kumupkop sa amin.

Ito ang naging dahilan kaya kami naging matalik na magkaibigan ni Zia.

Pero hindi nagtagal, nung lumaki na kami ni Blake ay mas pinili na lang namin ang humiwalay sa pamilya nila. Sa kadahilanang masyado nang malaki ang utang na loob namin sa kanila at hindi na dapat naming iasa pa ang mga pangangailangan namin sa pamilya nila. 

Noong una ay hindi sila pumapayag pero sa huli ay napapayag ko na rin sila, lalo na ang mga magulang ni Zia. Sinabi nilang 'wag na kaming mag aalala sa  pag aaral namin dahil sa kanila naman ang University na ito.

'Yon lang siguro ang bagay na hindi ko na kaya pang tanggihan.  Kaya laking pasalamat ko talaga sa pamilya nila Zia.

Tumayo na ako nang mapagtanto kong ako na lang ang natitira sa klase. Inayos ko na ang mga gamit ko at lumakad na paalis.

Paglabas ko ng room ay tumatakbong lumapit sa'kin si Zia .

"O anyare bakit ka tumatakbo" nagtataka kong tanong sa kanya.

Hindi pa muna sya nakapagsalita dulot ng paghingal nya. "K-kasi si B-Blake nahimatay daw habang n-nagpapractice sa game".

Awtomatikong kumabog ng mabilis ang dibdib ko sa kaba.

Hindi na ko nag aksaya pa nang pagkakataon at nagmamadali na akong pumunta sa gym.

Tahip tahip ang puso ko sa kaba. Alam kong may sakit siya sa puso kaya ganito na lang ang pag aalala ko. Hindi ako mapakali at pinipilit kong tumakbo ng mabilis para makarating agad sa gym. Kung bakit ko pa kasi siya hinayaang maglaro ng basketball.

"Ate, when i grow up i want to be like those tall guys who are good in basketball. They shoot the ball like this..."

His young voice when he was still a child, flashed on my mind. I can't stop him on things like this even if i know that his life will be in danger, because this is his dream. He is eager to be one and i'm so dissapointed on myself for being her useless sister that can't do anything in this kind of situation.