Chapter 47

363 8 4
                                    

~Tomorrow~

Rain's PoV

"What do you prefer? milk or chocolate drink?"

"Gatas na lang siguro ate"

"Okay then", i arranged the cup on the countertable and get the pack of milk on the food storage. It's been days and i can tell that those days has been peaceful for us.

"Magdidilig lang muna ako nang mga halaman sa labas", paalam ni Rane sakin.

"Sige tatawagin kita pag handa nang almusal"

Mas pinili na muna naming magpahinga at mapakalayo layo sa Isla Valles. It's obviously a property of Montevalles' and Alex suggested na dito na mas makakabuti kung dito na muna kami pansamantala. It's an isolated island and we need to ride a private cruise for us to come here.

May namamahala sa mansion nila dito at may mga bodyguards na dinala si Alex para samin para makasiguradong magiging ligtas ang pinanatili naming dito

"I've never been this good in the morning till i see you again." i gasped when Alex hugged me from the back.

"It's a 'good' morning for you then" i replied.

"Correction baby, it's a 'perfect' morning... I love you"

My insides rumbled when he whispered those words to me. I'm stuck for words and i can't explain how happy and contented i am right now between his arms.

It's been a long time since we parted and my love for him didn't change a bit.

" I love you too, Alex" After i said those words to him, he immediately face me to him and kiss me fully on the lips.

I closed my eyes to feel his kisses more. Every move of his lips, my heart melted. I answered every kiss that he made until the rhythm became aggresive and full of longing.

Tumitigil siya saglit para bigyan nang pagitan sa paghinga at babalik para ipagpatuloy ang nananabik niyang mga halik. Nararamdaman ko ang paghigpit

nang kamay niyang nakahawak sa bewang ko para suportahan ang nanginginig kong mga tuhod. I just can't resist his fiery kisses that makes my knees weaken.

Gusto kong tumawa sa isipan dahil sa paulit ulit na epekto nang halik ni Alex sakin. He never failed to treat my feminity well.

" Ate tapos--"

Napahawak ako sa lamesa nang muntik na kong matumba sa gulat. Nanlalaki ang matang tumalikod ang kapatid ko nang makita ang ayos namin. Inayos ko

ang sarili ko at halos napapailing na inayos ang damit ko na magulo na ang pagkakaayos.

Napatingin naman ako sa direksyon ni Alex na nakahawak sa likuran niya habang mahinang napapaungol sa sakit.

"Sorry , Okay ka lang ba?" imbes na sagutin ay mas nilakasan nya pa ang pag ungol para ipakitang sakit na sakit siya sa nangyari.

Binatukan ko siya nang mapansing umaarte lang siya "Wag ka na magkunwari hindi bagay sayo"

"Am I not that good in acting? I wonder why many entertainment agencies want me to work for them as an artist?" halos matawa naman ako nang mapansing seryosong seryoso siya sa mga sinasabi niya nang may nagtatanong na mukha.

"Tama na nga yang mga kahibangan mo Alex. Yung kapatid ko nandyan kaya tumayo ka na".

I smirked when his face looks disappointed that I didn't reply on his thoughts. I didn't have to answer that after all dahil halata naming kinukuha siya nang mga agencies na yun dahil sa mukha niya.

He can be a famous artist if that happens and I don't like that idea so far.

Tumayo na siya at pinagpatuloy ko na ang naudlot na ginagawa.Kinuha ko na ang mga pagkain at dinala sa lamesa.

" Angela , Halika na maghahain na ko." Tumalikod na ang kapatid ko at lumapit sa direksyon nang countertable para umupo.

"Pasensya na at naistorbo ko kayo ni Kuya Alex, Ate."

"Wag mong intindihin yun. Sorry at yun pa ang naabutan mo." Pinanlakihan ko si Alex nang mata nang makita ang kanyang papipigil nang tawa.

" Siya nga pala, kamusta naman yung mga inaalagaan mong halaman?"

" Okay naman. Natutuwa ako dahil ang lulusog at ang lalaki nila. The orchids are growing beautifully, Ate" nakangiting usal ni Rane.

"Im happy that you are okay with our stay here." I sipped the coffee and continue. " Im sorry kung nandito lang tayo at hindi pa kita maipasyal sa mga lugar dito. I don't want you to be involved in our problems but here you go, I can't do anything to protect you even on our first meeting." Yumuko ako sa pagkadismaya sa sarili ko.

Im her older sister even though we are twins and I should be the one who's protecting her pero sa tuwing may problema, siya ang laging dumadalo sakin para pakalmahin ako at palakasin.

I'm so thankful that we meet again and I will treasure it the most. Yung mga araw na inaakala kong hindi ko na ulit makakapiling yung kapatid ko, lahat nang yun ay hindi ko na ulit hahayaang mangyari. Blake and Rane are my family, and I am incomplete when I lost any of them.

Gumalaw ang kamay ng kapatid ko para hawakan ang kamay ko at diretso akong tiningnan sa mga mata. " Ate, kahit ano pang mangyari, hindi kita iiwan. Hindi ko na hahayaang mahiwalay ka pa sakin pag may mga probleman dumarating. Sapat na yung matagal na panahon na hindi tayo nagkita. Hindi moa lam kung gaano ako kasaya na Nakita kita ulit ,Ate. Hindi ko na hahayaang magayri pa ulit yon. Never again in our life because I will be always here for you."

Maluha luha akong tumingin sa mga kamay naming magkadaop.

"Thank you for understanding Angela" pinipigilan ko ang luha kong tumulo dahil kailangan kog maging matapang para sa'min.

Alex patted my back and it comforts me.

"Salamat rin pala sa pagpapatuloy samin dito kuya Alex. Kahit papano nagging panatag ako lalo na sa inyo ni Ate."

I looked at Alex and mouthed "Thank you"

"There's nothing but the safety of the both of you. I know that our lives been in danger those days that we stayed in the city and I don't want to gamble our lives again. Aminado ako na kahit dito hindi pa rin tayo ligtas dahil alam kong matutunton din nila to. Lalo na si Vanessa, I know her and I know she's planning for her next move" Alex's serious tone gives tension to the ambiance.

I know Vanessa's a dangerous enemy and I don't want to underestimate her abilities. She's also a member of the mafia that's why I'm afraid for what she can do to us.

"Kaya hindi din dapat tayo magtatagal dito. I know she's been locating us and her next move is not just to kill us" lots of thoights filled my mind and I know it's gonna be a tough problem for us.

"What do you mean kuya Alex?" Angela interrupted him.

"I don't mean to scare you but it serios and I know Vanessa, she's not gonna end this game by killing me or any one of us. She will make us suffer until she's satisfied"

"Ayoko munang pag usapan to sa ngayon pero, meron na ba tayong plano? Hanggang kailan pa tayo magtatagal dito" I have a lot of thoughts right now and I don't want to waste another time for this.

"We don't have a concrete plan yet, we need the help of mafia that's why im planning for us to leave the island after two days." I look into his eyes and I know that he's also aiming for Vanessa's fall and I want it either.

"I agree, but I think we should leave here as soon as possible" the firmness in my voice tells them that I'm also competitive to fight Vanessa.

Ramdam ko ang bigat nang tingin nang kapatid ko at ni Alex sakin at alam kong marami na rin ang tumatakbo sa isip nila ngayon. But I don't want to waste another chance again.

I don't want to lose again, Vanessa.

"We should leave here, tomorrow."

The Bad Boys' Slave (Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon