The Bad Boys' Slave (Editing)

Chapter 31

  ~Pity for her~

James' PoV

"B-bakit...Bakit mo kilala ang kakambal ko?" Awtomatikong kumunot ang noo ko.

Dali dali ko syang hinawakan sa magkabila nyang balikat. " Ano bang sinasabi mong kakambal? Rain... please dont lie to me. "

May pagbabanta ang boses ko sa kanya. Inalis nya ang kamay ko sa balikat nya at tiningnan ako.

"Hindi ako nagsisinungaling. Kung sino ka man, hindi ko alam kung bakit ka nandito. Pero naagaw mo ang pansin ko at agad kitang pinapasok nang marinig kong sinabi mo ang pangalan ng kakambal ko." Kaywiran nya sakin.

Tinitigan ko sya para tingnan kung nagsasabi sya ng totoo sakin.

Nakita kong diretso ang tingin nya sakin na para bang kampante syang hindi sya nagsisinungaling. Pero hindi pa rin ako naniniwala.

"Kung kakambal ka nga ni Rain. Bakit mo tinanong sakin kung bakit ko tinawag ang pangalan mo, kung pangalan nang kakambal mo ang tinawag ko sayo" tinitigan ko syang mabuti.

Guato kong malaman anh isasagot nya. Pero agad syang nakasagot sa tanong ko.

"Magkatunog kami nang pagalan ng kapatid ko. Magkaiba lang kami sa spelling nang pangalan. Im Angela Rane Martinez , her identical twin. Ano naniniwala ka na ba?" I dont know if she's stating the truth. But she has no doubt while saying like she's confident of saying the truth.

Pumikit ako nang mariin . Amg mga sagot nya ang patunay na kakambal nga sya ni Rain... Pero bakit hindi ko man lang to alam.

"Kung hindi ka pa rin naniniwala... Mayroon pa kaming pagkakaiba nang kakambal ko. " napadilat ako sa sinabi nya.

Nakita kong tinaas nya ang damit nya hanggang sa puson at pinakita ang peklat nya dito.

Hindi ako nagsalita at hinayaan ko lang sya na magpaliwanag.

"Nakuha ko yan, dahil sa aming dalawa ako ang may sakit sa atay. I undergo a liver transplant to my left lever and this is the scar. " Nabawasan ang pagdududa ko sa ebidensyang pinakita nya.

Naalala kong walang sakit na ganito si Rain. Tiningnan ko ulit sya at nagsalita.

"Then why do you live here for 18 years without your family." Tanong ko ulit sa kanya.

Pero pinasadahan nya lang ang buhok nya at seryoso akong tiningnan.

"Pwede ba umupo muna tayo, atsaka tayo mag usap nang mabuti. " pakiusap nya sakin.

Tumango ako at sinundan kung saan sya pupunta. Nang makaupo na kami nang maayos ay sya ang naunang nagsalita.

" Para sa sagutin ang tanong mo... Nakatira ako dito dahil nahiwalay ako sa pamilya ko noong pitong taong gulang pa lang ako. " nakinig ako nang mabuti sa kanya at hindi nagsasalita. " Ang alam ko lang nong bata pa ako ay nangibang bansa kami ng pamilya ko dahil sa isang malagim na pangyayari sa mansyon namin noon... Dito kami nanirahan nang ilang buwan... Pero dumating ang araw na may dumukot sakin na isang lalaki. Bata pa ako noon at hindi alam ang gagawin. Pagkatapos akong dukutin nang lalaking yon ay dinala nya ako sa hindi ko alam na lugar . Simula non ay hindi ko na nakita pa ang pamilya ko at dito na ako nanirahan sa tulong nang isang matanda na kumupkop sakin"

Hindi ko alam na ganito pala ang pinagdaanan nang kakambal ni Rain nang hindi alam nang pamilya nya.

Ibig bang sabihin nito ay hidni nya rin alam ang pagkamatay nang mga magulang nya? Damn it. I feel pity to her.