Hoofdstuk 15

24 1 1
                                    

Britt

Ik lig nog steeds in de tent met Dylan. Hij ligt nog steeds tegen me aan. Zijn ene arm om mijn buik zijn andere in mijn nek toen hij net haar uit mijn nek had geveegd. Ik voel hem bewegen onder de dekens waar wd onder liggen ondanks dat het 25 graden is. Ik voel hoe hij mijn nek kust en zijn hand vanaf mijn schouder het pad volgt richting mijn heup waar hij zijn hand weet laat rusten. 'Lekker geslapen schoonheid?' Fluisterd hij in mijn oor.
'Heerlijk!' Antwoord ik terwijl ik 4 lagen kippenvel over mijn lijf heb lopen. 'Ben je al een beetje nuchter?' Vraag ik. 'Ja, ik heb alleen echt knallende koppijn en mijn been doet weer pijn als een bezetene.' Ik maak een geluidje dat op iets van medelijden moet lijken maar eindigt als een soort ahw achtig iets. Hij praat tegen me maar ik heb geen idee wat hij alemaal zegt. Het enige wat ik voel is zijn lichaam tegen het mijne. Ik draai hem op zijn rug en kruip bovenop hem. 'Wat doe je nou dan?' Zegt hij met een flauwe grijns op zijn gezicht. 'Ik laat jou weten wat ik voor jou voel' fluister ik in zijn oor. Dan duw ik mijn lippen op de zijne. Het enige wat ik kan denken is: meer, meer, ik wil meer ga door!! Ik voel zijn tong tegen mijn lippen tikken die ik open als bevestiging. Mijn handen glijden door zijn bruin, blonde haren die door de war zitten van het slapen. Zijn handen strelen mijn rug. Ik kan een zachte kreun niet onderdrukken wanneer zijn handen verder over mijn rug naar beneden glijden. 'Dylan' fluister ik. 'Ja?' Zegt hij dan geschrokken terwijl hij meteen stopt met waar hij mee bezig was. 'Ik hou van je' fluister ik. Hij pakt het weer op en gaat verder alsof er niets gebeurd was. 'Ik ook van jou' fluisterd hij tussen het zoenen door. 'Britt wacht, ik ben hier nog niet klaar voor' zegt hij. 'Ik ken je pas 1 dag! Bij elkaar in bed slapen is tot daar aan toe maar seks... sorry ik wil het iets rustiger aan doen. Iets in mij schreeuwd: nee, nee, wat doe je nou, ik wil door. Maar tegelijkertijd fluisterd er ook iets: het is goed, laat het maar even. Het komt vanzelf. Hij is het wachten waard. Ik knik naar hem. 'Ben ne boos nu?' Vraagt hij. 'Nee, ik ben niet boos' zeg ik terwijl ik een kus op zijn lippen druk. 'Ik wacht wel op je. Dat ben je waard....'

Summer nightsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu