Summer nights

Hoofdstuk 20

Dylan

Dit gaat een hele lange avond worden, denk ik bij mezelf. De vreselijk zoete geur van weet ik veel wat er allemaal in deze schuur ligt hangt als een vieze klamme deken om me heen. Uit de boxen krijst een of ander wijf over een meisje: Jolene die haar man probeerd af te pakken. Ik moet zeggen, ze hebben er wel werk van gemaakt. Maar jongens wat afschuwelijk allemaal! Britt staat met een grote glimlach om zich heen te kijken. Ik besluit naar de bar te lopen (voor zover je het een bar kan noemen) en vraag om twee bacardi cola. Het meisje achter de bar scud haar hoofd en gebaard naar de twee bakken met "god-weet-wat-voor-spul" daarin zit. Ze wijst naar de ene bak: 'punch' dan wijst ze naar de andere bak: 'apple cider' ik barst spontaan in lachen uit. De manier waarop ze Apple cider uitspreekt klinkt heel apart. Alsof ze Apple niet uit kunnen spreken. Het meisje kijkt me raar aan. Als ik ben uitgelachen steek ik twee vingers op, gebaar naar de bak Apple Cider en zeg: 'doe dr maar twee.' 'I don't ubderstand. How many do you want?' 'Ach mens, je ziet toch dat ik twee vingers op steek? Wat ben je? Dom ofzo? Sjonge jonge. I want two Apple Cider.' Ze knikt en haalt zo twee bekers door de bak apple cider. 'Lekker fris, ik hoop dat je de afwas in de gootsteen achter je doet?' Het meisje kijkt me weer vragend aan. 'T ziet er uit als piswater namelijk. Nou hey Ciao.' Dat laatste lijkt ze te begrijpen en vrolijk zegt ze terug: 'Ciao!' Ik schud mijn hoofd. Wat een dom mokkel. Glimlachend overhandig ik Britt een beker Apple Cider. 'Leuk he?' Vraagt ze. 'Ontzettend!' Antwoord ik op sarcastische toon. 'Vind je t niks? Oohhh ze draaien mijn lievelingsliedje van Dolly Parton!' 'Dat js toch dat mens dat zich helemaal vol heeft laten spuiten en minstens cup Z heeft?' 'Nou zeg, js mag wel wat aardiger over haar doen. Zij is het grote voorbeeld van Country muziek. Ze is nu 70 en brengt alsnog Singles uit!' 'Vandaar dat het zo slecht klinkt' grap ik. Britt geeft me een tik op mijn schouder: 'wat kan je toch ook esn zak zijn af en toe.' 'Hej, ik ben geen zak. Ik vertel gewoon altijd de waarheid.' 'Jaja dat zal' lacht Britt. Julie ploft naast ons neer aan het tafeltje. 'Ze klinkt een beetje verkouden, vinden jullie niet? Die vrouw die dit liedje zingt.' 'Een beetje verkouden? Ze klinkt als een een opgewarmd lijk man!' Julie begint te lachen. Britt kijkt me echter met een droevige blik aan. 'Sorry' zeg ik. Koppig draait ze haar hoofd weg. Ik draai haar hoofd terug en druk een kus op haar lippen. 'Dat is beter' lacht ze