Summer nights

Hoofdstuk 22

Dylan
*waarschuwing voor de jonge lezers, seksueel stukje!*

'Schiet nou eens op!' Lacht Britt terwijl ik hinkelend mijn cowboy laarzen probeer uit te trekken. Als dat eindelijk gelukt is probeer ik mijn skinny cowboyjeans uit te trekken. Ook hier gebeurd weer hetzelfde: ik trek maar aan de pijpen maar hij wil maar niet uit. Dan schiet mijn been uit de eerste pijp. Met een klap val ik op het luchtbed waardoor Britt een stukje de lucht in vliegt en gierend van de lach weer neervalt. Het andere been is er nu ook zo uit. Ik laat me weer op het luchtbed ploffen. Ik voel Britt tegen me aan kruipen en hoe ze me kusjes geeft in mijn nek. Waarschijnlijk denkt ze dat ik het fijn vind, integendeel: t kieteld verschrikkelijk en lachend gooi ik haar van me af. 'Dat kieteld man!' 
'Ik ben geen man!'
'Haha sorry hoor' zeg ik terwijl ik een kus op haar lippen druk die ze vliegensvlug beantwoord. 'Deze gaat een stuk makkelijker uit' zegt ze glimlachend terwijl ze mijn halfopen bloes opentrekt.
'Haha, deze ook' lach ik terwijl ik haar hemdje over haar hoofd trek. Lachend trek ik haar op me.

Julie
Ik druk maar weer een kussen op mijn oren. Het gekreun van Britt is geen fijn geluid om te horen terwijl ze het doet met jou vriendje.
Jou vriendje? Hahaha doe is even normaal! Dylan is Britt haar vriendje niet de jouwe!
Eindelijk lijkt het geluid weg te zijn maar, schijn bedriegt. Als ik het kussen van mijn oren haal hoor ik weer gekreun. Van Dylan deze keer. Zijn kreuntjes zijn mannelijk, opwindend en sexie. Ik wil het kussen weer op mijn oren duwen maar iets in me laat dat niet toe. Ik hoor zijn ademhaling versnellen, je wilt dit niet horen Julie, ik wil het niet horen, maar toch ook weer wel, als ik zijn ademhaling nog sneller hoor gaan duw ik toch maar snel het kussen op mijn hoofd. Als ik het kussen er weer af haal hoor ik hem fluisteren: 'welterusten' Ook hoor ik Britt antwoorden: 'welterusten, wil je tegen me aan gaan liggen zo?' Ik hoor hem 'ja hoor' mompelen en dan het geluid van een kus. Ik wou dat ik daar lag, op de plek van Britt. Jukie Steenman, dat is niet wat jr wilt! Jawel! Dat is wel wat ik wil, denk ik terwijl de tranen over mijn wangen beginnen te lopen. Hoe krijg ik hem bij mij terug? De gedachten malen door mijn hoofd maar dan weet ik het. Het is de enige mogelijkheid om Dylan bij mij terug te krijgen: Ik moet van Britt af. En snel ook.