Hoofdstuk 16

23 0 0
                                    

Dylan

De pijn in mijn scheenbeen is bijna ondragelijk. Oke ik lig naast het meisje van wie ik hou, ik streel het meisje van wie ik hou maar de pijn. De pijn! Ik kan het wel uitschreeuwen! Het gevoel dat iemand keer op keer genadeloos met een slagersmes in je been steekt is nou niet bepaald prettig. Het is alsof iemand een klap op mij  hoofd geeft wanneer ik het roze hemdje van Julie aan mijn kant van het luchtbed zie liggen. Alles komt terug als een grote atoombom die in mijn hoofd inslaat. De morfine, Mamma Mia!, Dancing Queen, de grote zwarte (inmiddels) lege fles Jack Daniels en Julie. Julie, ik had bijna seks gehad met Julie. En ik was begonnen!!! Zou ik dan toch nog iets voor haar voelen? Nee, Ja  dat doe je wel Dylan. Je houd nog steeds van haar!
Nee!
Jawel!
Ik haal mijn hand van Britt haat heup en schuif het topje onder het luchtbed. Het liefst zou ik de herrineringen er ook onder schuiven en nooit meer oppakken, maar dat gaat niet.
Natuurlijk gaat dat niet idioot...

Summer nightsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu