The Philippine Anti-Zombie Squad (SEASON 1)

Chapter 5: Anti-Zombie Squad!

Chapter 5: Anti-Zombie Squad!

Hank Bahinting's Point of View

Kanina pa kami ni Super Golfer pumapatay ng mga zombie at bumibiyahe. Mga isang oras na siguro. Tuwing napakarami ang nakikita namin, kaagad na pinpindot ko ang pampalabas ng isang misayl sa motorsiklo ko at agad silang namamatay lahat. Pero siyempre, nakakabawas ito ng gas. Sa ngayon, mga 50% na lang ang gas. Kung di naman sobrang dami ang bilang ng mga zombie, tumitigil na lang kami at igogolf ni Super Golfer ang mga kemikal na granada upang patayin sila. Kung isa isa lang o sobrang konti nang nadadaanan namin, binabaril na lang namin.

"Hank, makakahanap pa ba tayo ng mga survivor na nasa labas, lumalaban sa zombie apocalypse? Mukhang wala, eh." tanong ni Super Golfer.

"Huwag kang mag-alala, makakahanap din tayo. Mahirap, pero kakayanin. Impusible naman na tayong dalawa lang ang may lakas ng loob na lumaban." sagot ko.

"Sana nga, sana nga."

"Magpa-gas muna tayo. Baka kailanganin natin ng mas maraming gasolina."

"Ge."

Minaneho ko ang motorsiklo patungo sa malapit na gas station. Nakita namin, isang van na nagpapa-gasolina sa harapan namin.

Naisip ko..mga survivors siguro ito. Sinubukang kong silipin at mula sa malayo, nakita ko isang babaeng blonde ang buhok na may katabing babaeng kulay kape ang buhok.

"Ah, Hank?!" Tinawag ako ni Super Golfer.

"Bat?" Tanong ko.

"Hindi mo ba napansin yung mga empleyado, duguan. Isa pa, may mga bangkay din ng mga zombie rito at dugong nakakalat. Tingin ko, mga zombie na rin yang mga empleyado na yan." Sagot niya.

"Um, di eh. Pokus ako sa van na yun, pwedeng mga survivors yung nandoon." Tugon ko sa opinyon niya.

"Ano na plano mo ngayon?" Tanong niya.

"Dito ka lang, MVP. Pupunta ako sa van na yun. At maghanda ka. Kung mga zombie talaga yung empleyado, patayin mo sila." sagot ko.

"O, sige!" Sumang-ayon naman si Super Golfer.

Umalis na ako sa motorsiklo at pumunta sa van.

Habang nilalagyan ng gas ang van, kinatok ko yung bintana sa kanang harap.

Kaagad na binuksan ito ng isang lalaki na mukhang salbahe sa isang tingin pa lang.

"Excuse me po —" sabi ko ng may galang, ngunit pinutol kaagad ako nung lalaki.

"Hoy! Walang excuse me po dito sa van na ito! Lahat kami rito ay mga mangangasong kinakalaban ang mga masasamang tao na pabigat lamang sa mundo katulad mo! Pwede bang umalis ka na lang at huwag mo kaming guluhin?! Nasa seryosong misyon kami, eh!" sabi ng lalaki sa akin.

Yup, salbahe nga siyang lalaki.

"Ah, sir, mawawalang galang lang po, pero —" sabi ko pa pero pinutol nanaman ako.

"Mawawalang galang lang? Eh kanina ka pa naman ganyan, eupemistiko lang yan siguro sa iyo dahil talagang wala kang galang! Umalis ka na, please! Nagmamakaawa na ako, isang mabait at banal na Crazy Bully Killer na magbago ka na upang maging anghel ka rin! Pamaskara-maskara ka pa! Siguro, wanted na kriminal ka! Kaya pala ganito ang ugali mo, noh, bata? Haha!"

Nagalit na talaga ako. Nilabas ko na yung mga nakakatusok kong mga metal na kuko mula sa aking mga metal na guwantes. Sumosobra na itong salbaheng maangas na lalaking ito. May galang ako, at hindi ako nang-gugulo, kung makasalita siya, ah. Siya ata ang walang galang eh, kung makapagyabang pa na mabait at banal siya, parang naniniwala ako. Hindi man lang ako pinapatalis magsalita, angal na kaagad. Parang di edukado, parang squater.