Rose:
Ik word wakker en kijk op mijn mobiel. 3:35 uur... *zucht*, ik ga naar de wc en bedenk ondertussen wat we vandaag allemaal kunnen gaan doen. Als ik terug kom van de wc kijk ik naar alle jongens. Aww Niall is nog steeds zooo schattig als hij slaapt! Louis ligt helemaal onder de dekens, Liam ligt er ook schattig bij en Harry... Ja, waar is Harry eigenlijk? Ach ja, misschien is hij ook naar de wc of zo. Ik wacht nog wel even vijf minuten af. Ik ga in mijn bed liggen en doe alsof ik slaap, maar stiekem houd ik het bed van Harry goed in de gaten. Ik denk namelijk dat er iets aan de hand is.
Na nog eens tien minuten ga ik Harry zoeken. Ik kom hem huilend uit zijn moeders kamer gelopen tegen. Ik geef hem een knuffel en vraagt wat er is. "I.. I had a nightmare about my mother. I woke up and went to see my mother, when the doctor came. He said something terrible". 'Would you like to tell me what it is?'. "Yes... My mother has.. Has cancer... She has to stay longer in the hospital than we tought", zegt Harry met snikken ertussendoor. Ik geef hem nog een knuffel en we praten nog wat voordat we weer naar onze kamer lopen om verder te slapen. Voordat ik in slaap val denk ik nog even na hoe ik morgen Liam over zijn snee moet vragen. Ik wil hem graag helpen, maar hij moet wel zelf willen.
Liam:
'How should we tell this to Rose?'. Louis: "It's not that bad". We horen een deken bewegen en zijn meteen stil. Na een minuut praten we weer verder. 'True, but it's also not really good'. Harry: "It's only an operation on his chest. It'll makes him better. They're quit sure he'll survive it". 'There's still the 25% change he won't survive it'. We horen weer een deken bewegen en we zijn weer direct stil. "Who won't survive it?", vraagt een slaperige Niall. 'Niall ssht! We haven't told Rose yet. We don't know how to tell it her'. "To tell what?". 'Her brother is going for a chest surgery'. "Oh I'm sorry". 'It's okay Niall, you couldn't know'. "When are you going to tell it to her?". 'As soon as she wakes up I think'.
3 minuten later
We horen Rose langzaam wakker worden. "Good morning guys". 'Morning rose'. "Morning Rose", zeggen ook de rest. "You sound not really good... Are you okay guys?". Ze gaat wat rechter op in haar bed zitten. Wij kijken elkaar aan. Wie gaat het zeggen? Hoe zou ze reageren? 'Uhm Rose?'. "Yes Liam". 'We have kind of bad news for you...', ik kijk gauw naar beneden. "Tell me please", zegt ze met een piepstemmetje. "Are you guys gonna leave me?", en ze kijkt snel naar beneden zodat we haar tranen in haar ogen niet kunnen zien. 'No, no we won't leave you!'. Ik ga naast haar op bed zitten en sla een arm om haar heen. 'It's about your brother', ze kijkt me geschrokken aan. "I.. Is he dead?". 'No, he isn't'. 'Guys, would you leave the room please, I'll talk to Rose in my own please'. "Sure", en ze verlaten de kamer. "If you need anything, I'm here for ya", zegt Harry nog snel en ik zie dat Rose hem dankbaar toe knikt. "Is he going to die?". 'They're not sure. There's 75% he'll make it. He's having a chest surgery right now'. "Did... did he woke up?". 'Yes... He had a lot of pain. They maked a scan and saw some blood in his chest. But the doctors think he'll make it'. Ik zie een traan over haar wang rollen en trek haar in een knuffel. Ze knuffelt me stevig terug. "When are they finished with the surgery? When can I see him?". 'I don't know. The doctor will come to our room when he's finished'.
"Liam?". 'Yes Rose?'. "Are you and the boys gonna leave me when Paul is better and my family still isn't?". Ik hoor de twijfel en verdriet in haar stem.'No, we won't leave you untill your mother or father is better'. "Thank you Liam", en ze geeft me een knuffel. "Now I wanna talk about you please...", zegt ze voorzichtig. Ik weet meteen weer waar ze het over heeft en kijk of mijn armband nog goed zit. Ik heb er de hele nacht mee geslapen. De boys hebben gelukkig niks gemerkt. Ze ziet dat ik naar mijn armband kijk en legt haar hand erover. "When did you do it?". 'Two days ago...', en opeens zijn mijn voeten heel interessant. Ik zie dat ze geschrokken kijkt. "At my home?", vraagt ze geschrokken. 'Yes... sorry', zeg ik beschamend. "Oh Liam boy", en ze geeft me een knuffel. "How couldn't I know it?", 'I did it when you said I could wait upstairs'. "Louis knows it huh?". 'Yes', en ik kijk haar aan met een hoe-weet-je-dat blik. "He sounded really afraid when he said he was looking for you upstairs. When you didn't came downstairs after a few minutes I wanted to have a look, but Harry told me not to go. He said you would came back within ten minutes. And if that won't happen, he would have a look. So I didn't came... But why did you do it?".
De deur gaat open en Louis komt binnenlopen. Gelukkig, hij kan me helpen. "I forgot my phone", en hij loopt een beetje rood aan. Waarschijnlijk ziet hij Roses hand over mijn armband liggen en weet hij dat we hierover aan het praten waren toen hij binnen kwam. Ik zend hem snel een help-me-hier-uit blik. Gelukkig ziet hij het nog voordat hij weg wilt lopen. "Uhm, Niall is hungry, should we go for breakfast?", vraagt Louis.
Rose:
De deur gaat open en Louis komt binnenlopen. Gelukkig. "I forgot my phone". Liam zend hem snel een help-me-hier-uit blik. Louis ziet het nog voordat hij weg wilt lopen. Ik zie het ook. Ik zie dat Liam hier liever niet meer over praat vandaag. "Uhm, Niall is hungry, should we go for breakfast?", vraagt Louis. 'Sure! I'm hungry too'. Ik kijk Liam aan. 'Would you like come with us?', vraag ik hem. Hij kijkt een beetje raar en twijfelend. Waarschijnlijk omdat IK het gesprek stop. Maar uiteindelijk zegt hij toch ja. We lopen met z'n allen naar beneden naar het restaurant van het ziekenhuis om te ontbijten. Ondertussen is het al 9:03 uur.
JE LEEST
Surprise!! Ft One Direction
FanfictionRose gaat op haar verjaardag de hond uitlaten. Als ze thuiskomt zegt haar moeder tegen haar dat zij, haar man en zoon een dagje weggaan en 's avonds weer thuiskomen. Rose snapt er helemaal niks van, en dat op haar verjaardag! Als ze binnenkomt snapt...