Surprise!! Ft One Direction

Hoofdstuk 18

Liam:

'We're back as you can see'. "yeah, we see", zegt Niall zenuwachtig. 'But we're not alone. Michael, Calum and Ashton kinda have a problem', en ik krab achter mijn oor. 'But', ga ik verder. 'We also have good news. "And that is?", vraagt Niall die nog steeds zenuwachtig is. 'We can stay at the hotel as long as we need to!', zeg ik blij. "Yayyyy", roept Niall blij. Harry glimlacht ook eindelijk. Ik heb zijn glimlach zo gemist de laatste tijd. "Thank you Lima!", en Rose springt in mijn armen. Ik knuffel haar. "But can you explain why they are still here now?", en ze wijst naar Michael, Calum en Ashton. 'Well, their car is stolen...'. "So we can't go home", voegt Calum eraan toe. "But we settled down something", en Louis lacht geheimzinnig. Ik kijk Michael aan en hij legt het uit: "We stay with you at the hotel". "Yayy", roept Rose enthousiast en ze knuffelt Michael, Calum en Ashton één voor één. "Don't I get a hug?", vraagt Louis met een pruillip. "Of course you get one too", en Rose loopt enthousiast naar Louis toe.

Rose:

Er komt een dokter de kamer ingelopen. "We hebben niet zo'n leuk nieuws voor jullie". Ik schrik en denk meteen dat er iets ergs aan de hand is met mijn familie. "Jullie moeten nu uit de kamers, er zijn veel nieuwe patiënten binnengebracht die nog geen bed hebben". Ik zucht opgelucht. 'We zullen nu gaan'. De dokter loopt weer naar buiten en de jongens kijken me afwachtend aan. O ja, ik was helemaal vergeten dat ze de dokter niet kunnen verstaan en ik sla mezelf voor mijn hoofd. Wat stom van me. "The doctor said we have to leave the rooms now. There are a lot of new patients who don't have a bed", en ze knikken allemaal. Liam haalt twee sleutels tevoorschijn. "We have two rooms for four people. Rose you may decide which three of us are sleeping with you and which four take the other room", zegt Liam. 'Me?', vraag ik. "Yeah you. You are the girl", zegt hij met een glimlach. 'But I don't wanna hurt anyone...'. "You won't hurt us if you don't choose us, right boys?", vraagt Liam en iedereen knikt. Behalve Harry... Hij is nog steeds wat afwezig. "Harry?". "Huh, what?", vraagt hij wat wazig. "Never mind", en Liam schud zijn hoofd. 'Okay then... I choose Harry, Ashton and Liam. But I love all of you!'. "it's okay Rose, we love you too", zegt Niall lief. Ik kijk hem aan. "We really do". 

We lopen weg en ik ga naast Ashton lopen. Hij ziet weer een beetje bleekjes. 'When did you eat for the last time?', vraag ik hem. Hij kijkt me geschokt aan. Waarschijnlijk heeft hij dus niet geluncht. "Uhh... yesterday at dinner", en hij kijkt naar beneden. 'Oh boy', en ik schud mijn hoofd. 'If we arrive at the hotel, we first are going to eat something', en hij knikt. We lopen langs de buffettafel en ik stop snel twee broodjes in mijn tas. Ik kijk om me heen maar gelukkig heeft niemand het gezien.

Harry:

Ik voel me al de hele dag afwezig. Ik hoor wel dat de rest iets zegt, maar ik weet niet wat. Het gaat gewoon m'n ene oor in en de andere weer uit. Ik weet niet waarom. Of misschien toch wel... Ik was gisteravond er stiekem tussenuit geglipt om weer bij mijn moeder te gaan kijken. Ze lag in coma en had last van een hartritmestoornis. De gedachte dat het slecht gaat met mijn moeder spookt de hele tijd door mijn hoofd. Ik wil niet dat haar iets overkomt. Ik ben bijna heel mijn leven opgevoed door alleen mijn moeder. Van mijn vader kan ik me niks meer herinneren. Ik kan nog niet zonder mijn moeder... Ik ben pas 22... Ik wil haar nog zoveel vragen. 

"Harry". "Harry", hoor ik nog een keer en ik kijk op. Het is Liam. De rest is al weg. Waar zouden ze naartoe gegaan zijn? O ja, ze hadden het over een hotel en dat we onze kamers moesten verlaten. Langzaam maar zeker krijg ik het allemaal op een rijtje en weet ik waar ze heen zijn. Ze zijn al op weg naar het hotel. "What's wrong Haz", vraagt Liam bezorgd. 'Nothing', zeg ik zacht. Het komt er niet echt zeker uit, wat Liam natuurlijk meteen hoort. "You were the whole time absent. If you wanna talk, I'm here for you", en hij kijkt wat bezorgd. 'Tnx', zeg ik en ik sta op. Ik loop naar rechts. "Harry, the elevator is to the left". Ik moet weer aan mijn moeder denken en ik voel de tranen omhoog komen. 'I've to go to the bathroom', zeg ik maar en ik loop gauw door. Ik hoor dat Liam aan komt rennen. "H..Harry", hoor ik een buiten adem Liam zeggen. "Please tell me what's wrong. Maybe I can help you", en hij legt een hand op mijn schouder zodat ik stilsta. Hij draait me om en ik veeg nog gauw wat tranen uit mijn ogen weg. "Haz?". 'I..My..', en ik zucht eens diep. "Is it your mother?", vraagt Liam zacht. 'Y..Yes. Yesterday night I went to her room again. I talked to a doctor and she's doing bad... Really bad...', ik haal diep adem voordat ik weer verder ga met vertellen. 'She's in a coma and she has arrhythmia (hartritmestoornis)', ik voel een traan over m'n wang rollen en veeg hem weg. "Oh Haz, I'm so sorry...", en Liam kijkt naar zijn voeten. Ik wil de rest nog niet vertellen dat ze kanker heeft. 

Liam:

Hoe moet ik hier nou weer op reageren? Ik wist niet dat zijn  moeder er zo erg aan toe was. Ik vind het heel erg voor Harry. Hij is niet anders gewend dan zijn moeder in de buurt te hebben. Hoe moet het dadelijk verder als zijn moeder het niet red? Nee Liam zo moet je niet denken. En ik schud mijn hoofd. 'Do you want me to keep up to date?', en ik kijk hem vragend aan. "yes". 'If you want to talk, I'm here for you', ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Natuurlijk zal hij niet uit zichzelf over zijn moeder beginnen. En ik heb het twee minuten geleden ook al gezegd. "Thank you Liam". 'Always Harry. Shall we go to the hotel? To the others?'. "Yes", zegt Harry terwijl hij in gedachten is verzonken. Ik draai me om en loop naar de lift toe met Harry naast me lopend. 

Niall:

Als we in het hotel aankomen lopen we naar de liften toe. Er zijn drie liften. Wat grappig. "Shall we do a contest? We'll take this elevator and you guys take that one?", vraagt Louis enthousiast, en hij wijst naar mij, Rose en Ashton. "And the one who is the fastest upstairs may choose the best room". "Sure!", roept Rose ook enthousiast. Michael, Louis en Calum lopen lift nummer 1 in. Ik, Ashton en Rose stappen lift 2 in. "3, 2, 1, Go!", roept Louis en we drukken vloer nummer 8 in. "Where are Harry and Liam?", merkt Ashton op als de lift omhoog gaat. "Liam wanted to talk to Harry. I guess they're coming in a few minutes", zegt Rose. Ik kijk naar beneden en zie Liam en Harry  net het hotel binnenlopen. 'Hey, there are they', en ik wijs naar ze. We zwaaien naar ze en net op dat moment kijken ze naar boven. Ze zwaaien terug en stappen in lift nummer 3. We kijken naar de andere lift die ook omhoog gaat. Verdieping 4...4,5...5..5,5... en dan voelen we opeens een schok. We zitten vast. Nee, niet weer hè? 'Rose?', zeg ik zacht als ik weer voel dat ik begin te hyperventileren. Ze zoekt in haar tas en haalt er gauw een zakje uit. Ze geeft hem net op tijd aan mij als ik me licht in m'n hoofd voel worden. "Breath in... and out", zegt ze. 

Ashton:

Ik heb al niks meer sinds gisteravond gegeten. Als we dadelijk in onze hotelkamer zijn gaan we eerst iets eten zei Rose. Ik wil helemaal niet, maar eerlijk gezegd heb ik wel honger. De lift gaat langzaam omhoog. Verdieping 4...4,5...5...5,5... en dan voelen we opeens een schok. We zitten vast. Ik zie Niall's ogen meteen groot van angst worden. "Rose", zegt hij zacht. Rose zoekt in haar tas en geeft een zakje aan Niall. "Breath in...and out", zegt ze met haar mooie stem. Als Niall weer rustig is gaat hij slapen. "Wake me up when they're going to resque us". 'Sure', en hij gaat liggen. Ik kijk naar Rose die ook gaat zitten. Ik ga ook maar zitten en kijk naar buiten. Hoe de mensen lopen, naar ons wijzen en foto's maken. Al gauw komt er een grote menigte mensen binnen. Nee, niet weer paparazzi hè? En ik zucht. "Ashton?". "Ashton!", hoor ik iemand vaag roepen. Ik voel me licht in mijn hoofd worden. "Please Ashton eat this!", en ik krijg een broodje in mijn hand gestopt. Ik eet een klein hapje voordat ik me heel erg licht in mijn hoofd voel worden en geen omgevingsgeluid meer kan horen... 

Rose:

'Ashton! Ashton! Wake up please!', ik voel tranen in mijn ogen komen. Ik raak in paniek. Help wat moet ik nu doen! 'Niall! Niall! Help me!'. Ik probeer hem wakker te schudden. Net als ik het op wil geven opent hij zijn ogen. Eindelijk! 'Niall help!'. "What's wrong Rose?", vraagt Niall verwarrend. 'Ashton...', kan ik er nog net uitbrengen en ik begin te hyperventileren. "Shit, where's the plastic bag?", en Niall begint gehaast te zoeken. "Shit!", hij kijkt me met bange ogen aan. Niet wetende wat te moeten doen. "Rose, please calm down! Breath in... and out. You're turning red. It's not good. Oh god! Someone help us! Please help us!", en hij staat op en zwaait naar beneden. 'Hot', zeg ik buitenadem. "Take off your coat", zegt Niall snel. "I  know that feeling. You have to take off some cloats or you're going to pass out", en ik zie de angst in zijn ogen. Ik probeer mijn jas uit te trekken, maar op een of andere manier lukt het  me niet. Ik kan de rits niet vinden. 'Help'. Hij maakt de rits van mijn jas open en voelt met de achterkant van zijn hand aan mijn voorhoofd. "Jesus Rose, you're hot!" Hij pakt mijn hand om mijn jas verder uit te trekken. "My god Rose, you're hand is cold!". Hij trekt gauw mijn jas verder uit en legt mijn hand op mijn voorhoofd. Jesus, Niall had gelijk, mijn hand is echt koud zeg! 

Na een paar minuten voel ik me weer wat beter. 'I'm tired'. "Go have some sleep darling, I'll wake you up when we're going to be rescued", zegt Niall lief. 'Thank you', en ik val in slaap. "Rose, Rose, wake up darling, they're gonna rescue us", hoor ik iemand lief zeggen.