Surprise!! Ft One Direction

Hoofdstuk 9

Liam:

Als Rose en ik beneden zijn aangekomen, kijken de jongens ons afwachtend aan. "Liam want to tell you something", zegt Rose uiteindelijk als ik niks durf te zeggen, wat ze ziet. Ik slik en haal een keer diep adem. 'I.. I..', en ik val weer stil en krijg een brok in mijn keel. "You can do it Liam, I believe in you", fluistert Rose zachtjes tegen mij. 'I.. I can sometimes read your minds', zeg ik zo snel mogelijk. "You can what?", vraagt Louis. Heeft hij me nou niet goed verstaan, is hij geschrokken of juist boos? Ik krijg opnieuw een brok in mijn keel en voel weer tranen opkomen. "You can wait upstairs if you want? I'll tell them", zegt Rose lief. Wat is ze toch een goed mens die Rose. Ik knik haar dankbaar toe en loop naar boven. Onderweg voel ik dat de tranen weer over mijn wangen rollen. Ik ben echt een emotionele huilebalk! Ik ben echt waardeloos! Niemand gaat me ooit nog vertrouwen! Ik loop naar de badkamer toe. Daar ligt het scheermesje van de vader of broer van Rose. Zou ik het doen? Ik heb het nog nooit gedaan. Zou het pijn doen? Ik kijk naar mijn pols. Gelukkig, ik heb een armbandje om. Als ik het doe kan niemand het zien.

Louis:

Oké, nu Rose alles nog eens rustig heeft uitgelegd wordt alles opeens een stuk duidelijker. Ik vind het erg voor Liam. Hij durfde het nooit te zeggen, bang dat wij hem niet meer zouden vertrouwen. Wat zou het moeilijk zijn als je dit geheim moet houden. Oef, ik voel dat ik opeens heel nodig naar het toilet moet. Zou ik het nu vragen? Ik wil Rose het liefst niet onderbreken. "Gast, zit eens stil man. Are you okay Louis?", vraagt Harry die naast me zit. 'I really need the toilet, but I don't want to interrupt Rose', zeg ik zacht. "Just ask her, she won't matter if you ask if you could go to the toilet. I'm sure". 'Okay thank you Harry'. 'Rose?'. "Yes Louis?". 'Sorry that I've to interrup you, but I really need to go to the toilet. Is it okay if I go now?'. "Sure, I don't matter if someone interrups me for a question". Ik loop de gang in. Shit drie deuren. Welke deur zou van de wc zijn? Ik open de eerste deur rechts. Fout, allemaal jassen en schoenen. Eerste deur links dan, en ik open de deur. Yes, gevonden.

Als ik klaar ben, ga ik even onder de trap staan om te luisteren of ik Liam hoor. "Ouch, why can people do this? It hurts?". Ik schrik en zeg gauw tegen Rose, Harry en Niall dat ik even bij Liam ga kijken. "Okay Louis, be nice to him", zegt Rose en ze knipoogt naar me. 'I will!', en ik loop gauw naar boven. Ik loop de kamer binnen waarvan de deur open staat. Niemand te zien. Hè? Waar is Liam dan? Ik hoorde hem echt boven. "F*ck, I'm such a big dick", hoor ik Liam vanuit de badkamer zeggen. Natuurlijk! De badkamer! Ik sla mezelf voor mn hoofd en loop gauw de badkamer binnen. Ik zie dat Liam schrikt. Hij laat iets uit zijn hand vallen en verbergt zijn andere hand gauw achter zijn rug. Ik schrik nog een keer als ik zie wat hij op de grond liet vallen. Ik raap het scheermesje op en inspecteer het. Ik zie dat er bloed op zit. Ik spoel het mesje af en leg het weer op zijn plek terug, tussen de andere scheermesjes. 'Show me your wrist please Liam', zeg ik voorzichtig.

Liam:

Shit, shit, shit! Waarom had ik Louis niet aan horen komen? Hoe kon ik nou zo dom zijn? "Show me your wrist please Liam", zegt hij voorzichtig. Ik haal langzaam met mijn hart kloppend in mijn keel mijn  pols tevoorschijn. Ik zie dat Louis schrikt. Ik sta daar als een klein kind bij die een snoepje heeft gepakt uit de snoeppot en betrapt is door zijn moeder. "Come here Liam", zegt Louis en hij trekt mij in een knuffel. "I didn't expect this from you", zegt hij langzaam en ik knik. Ik had het ook niet van mezelf verwacht. "We have to clean the wound", hij pakt mijn pols en houd het onder de kraan. Auw dat doet pijn. Ik bijt op mijn lip. Eigen schuld Liam, had je maar niet zo stom moeten zijn. Louis dept de wond voorzichtig af. "Do you wanna tell this to the others?". 'No, please don't tell the others!', zeg ik in paniek. "Okay, okay, calm down Liam, I won't tell anybody. Promised". Ik doe mijn armband weer aan en trek het tot over de snee, die inmiddels is gestopt met bloeden.

"Louis! Liam! Would you come downstairs? We made a plan!", roept Rose enthousiast. "We're coming!", roept Louis terug. "Come Liam, you can't see what you did anymore". 'Okay', zeg ik en ik voel me rustig worden. We lopen samen naar beneden.