'Bulutların üstünden Bıraktım ben kendimi Sonunu düşünmeden Duygular sarınca beni'' Radyoda yüreğimi ısıtan, duygularımı uyuşturan, ruhumu serseme uğratan tanıdık bir parça çalıyor. Titriyorum. Üşüyor da olabilirim, olası bir kriz uyarısı da olabilir bunun nedeni. Bir tutam mazi, bir avuç dolusu hasret belki.
Mutlu'luğu yavaşça... Mırıldanarak eşlik ediyorum tam bu sırada Babazula'ya. Yüzümde öyle bir ifade beliriyor ki kendime üzülüyorum elimde olmadan. Sanki görüntüsüne aldanmışım da tatmışım o tatlıyı. Sanki tam olarak durum bu. Bozulmuş bir tatlıyı kaşıklamış da yemişim gibi. Hala bir yerlerde tatlı ama artık onu yemek ne derece sağlıklı, emin olamıyorum. Gönlüm hala aldanırken varlığına, mantığım ölesiye savaşıyor yokluğuyla!
Oturduğum yerden ani bir hareketle kalktığımdan başım dönse de kısacık bir zamanda dengemi sağlıyor ve adımlıyorum. Maviliği biliyorum bir sonraki durak. Birkaç adım kala suyu ayaklarım altında kayarken hissetmeme, ardımda haykırıyor radyodaki ses!
Ve doğa çılgınlar gibi hissederken beni, eksik etmiyor sabah rüzgarını. Enseme tokat atar gibi çarpıyor soğuğunu. ''Rüzgarın fısıltısı Bir sana bir de bana''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
