SİYAH KAR TANELERİ

18.

Bu bölümü en sevdiğim ve bu aralar çok özlediğim arkadaşıma @beyzergen 'e ithaf ediyorum. iyi okumalar...

" abi...pardon " diyerek odaya girmesiyle çıkması bir olan mert' le zaten nefes nefese olduğum için hemen savaş' dan ayrıldım. Öyle bir histi ki içimden sanki birşeyler akıp gitmişti. böyle sanki yağmurdan sonra çıkan gökkuşağı gibi rahatlatıcı aynı zamanda.. Bir o kadarda utandırıcı...

Tabiki bu daha önce hiç öpüşmemiş olmamdan da kaynaklanabilirdi ama benim için büyük ihtimalle savaş' la olmasından kaynaklanıyordu. Savaş' a göz ucuyla baktığımda gözlerini benden ayırmıyordu. Ben ondan bu kadar utanırken onun böyle olmasıda ayrı bir ironiydi. Ama aklıma bunu kim bilir kaç kişiyle daha yaptığı gelince yüzümü buruşturarak savaş' ın görüş alanından koridora çıktım. Az önce söylediklerine güvenerek öpmüştüm onu.

" yine ne yaptım ?" diye söylenen savaş' ın sesini duydum. Salona girmeden beni kolumdan tuttu.

" ne oldu?" gözlerimi kaçırarak konuştum.

" daha önce bunu kaç kere yaptın? " diye sordum . bu kez kolumdan çekerek beni koridorun ortasına getirdi ve kolumu bıraktı.

" bak. Geçmişimi inkar edemem. Birçok kızla yattığım doğru. Ama hiçbirine birşeyler hissetmedim. Sadece kendi çıkarlarım içindi. " gülümsedim bu kez.

" yani bana birşeyler mi hissediyorsun ?" güldü.

" bugünlük bu kadar soru cevap yeter bücür. " diyip beni salona sürükledi. Söylenmeye başladım.

" öküz , odun, salak, manda , hıyar .." salona girdiğimizde kızlar ve diğerleri hazırlanmışlardı. Hepsiyle vedalaşıp gönderirken savaş nedense en son çıktı. Montunu alırken bir yandanda yanıma geliyordu.

" dudağının tadı güzelmiş. Bücür . " diyip yanağımdan makas aldı . tam vuracakken kapıdan hızlıca çıktı. Sinirle inledim ve iki ayağımı yere vurarak kapıyı kapattım. Homurdanarak evi toplamaya çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü daha evdeki eşyaların yerlerini bile zor buluyorum.

Nihayet evi biraz normalleştirdikten sonra uykulu gözlerle odama çıkıp direk kendimi yatağa attım. Yok , yok bu işler bana gelmiyor.

****

Susmak bilmeyen telefona bir küfür savurdum ve zorlada olsa gözlerimi açıp kim olduğuna bakmadan telefonu açtım .

" ne var?"

" Ben senin gizli hayranınım " dedi tanıdık ama şuan tek düşündüğüm uyku olduğu için çıkaramadığım bir ses

" aferin. gizli kalmaya devam et öyleyse! " dedim ve kapatıp tekrar uykuya döneceğim sırada tekrar konuştu.

" kanka dur lan benim. " bu ses...

" Hakan .. " dedim sorarcasına . güldü.

"Kanka bugün kızlarla bir yere gidecekmişiz. Onlar şuan hazırlanıyorlar, banada hiçbirşeyi beceremediğim için sana haber verme görevi verdiler. Graffiti mi ne yapacakmışız? " güldüm. Uzun süredir, graffiti yapmamıştık. En son yaptığımdada tek başımaydım ve nerdeyse sonum subway surf daki o tipsiz çocuk gibi bitmişti.

" tamam nerde ve ne zaman ? "

" kanka ben sana mesaj atarım. Gelirken kaykayınıda al. Hadi öptüm bebek . "

" iğrençsinn.. " dedim ve güldüğünü duyduktan sonra telefonu kapattım.

Dolabımın önüne geçtim ve hızlıca siyah bir tayt ve kırmızı bir tişörtten oluşan kombinimi alıp giydim.. İçimden inşallah annem uyanmamıştır yada erkenden çıkmıştır diye geçiriyordum. Çünkü verilmesi gereken bir hesabım vardı.saçımı doğal halinde bıraktım ve makyaj yapmadan aşağı inmeye başladım.