SİYAH KAR TANELERİ

28.

Media (sanem'in okula geldiği hali) okuyunca anlarsınız zaten 😊

Bu arada bugün tesadüfen benim en sevdiğim ponçiğimin doğum günü. İyiki doğdun sanemcimm, iyi varsın canım benim.. Bölüm senindir😍😍😁

Bölüm şarkıları: (duygusal yerlerde)
Teoman 'paramparça'

Dolunayın anlatımında rixton "me and by broken heart" dinleyebilirsiniz...

İYİ okumalar...

"tamam mı kızlar ve diğerleri?" deyip hakan, mert ve kaan'a baktım sırasıyla. Başlarıyla onaylanır.

Bugün çok özel bir gündü ve ben her şeyin sorunsuz yapılmasını istiyordum. Sevdiğim sonsuza kadar güvendiğim insanın doğduğu gündü bugün.

Yanımıza birden savaş yani sürprüz doğum günü çocuğu gelince paniklemiştim.

"ne yapıyorsunuz gençler " önce bana sonra hakan gile baktı.

gülümseyip

" iyi, senden " dedim direk. Sanırım biraz hızlı ve yüksek sesle konuşmuştum panikle.

" sarışın gel bakiyim yanıma " diyip kolunu açtı. İtiraz etmeden yanına gidip kolunun altına girdim.

" neyin var senin? " diye sordu fısıltıyla.

" hiç neyim neyim olacaktı? " diyip gülümsedim.

" sen normalde iyi demezsin direk yanıma gelirdin ve yüzünün halinden de anlaşılıyor bişeyler olduğu " diyip yüzünü bu kez o değişik şekillere sokarak benim taklidimi yaptı. Bu Kez gerçekten gülmüştüm çünkü çok komik yapmıştı.

Beline yaslandığım elimle belini hafifçe sıktım. Güldü ve

" tamam tamam " diyip elimden tutarak sınıfa doğru ilerleme başladık.

Bugün 13 mayıstı. yani Savaşın doğum günüydü ama o pek önemsemiyordu. Bende normalde kendi doğum günüm gibi şeyleri umursamazdım ama nedense Savaşın doğum gününü kutlamak istiyordum. Bu kutlamayı da sınıfta yapacaktık. Biz boş dersteyken birden sınıfa pasta girecekti. Klasik bir doğum günü yapacaktık ama bizim için farketmezdi. Beraber olunca her şey çok güzeldi zaten. Ayrıca çok büyük bir partide vermeyi düşünmedim değil ama büyük ihtimalle çoğunlukla kızlar geleceği için kıskanç tarafım ağır basıp sınıfta birşeyler yapmaya karar vermiştim.

Sınıfa girip sıramıza oturduk. Çok kimse yoktu. Çünkü sınavdan dolayı gelmemişlerdi. Bizde zaten devamsızlıklarımız yüzünden gelmiştik ama havalar iyice ısınınca kimse burda tutamazdı bence bizi.

Savaşın telefonu çalınca sıradan kalkıp bana 1 dakika işareti yapıp sınıftan çıktı. Kaşlarımı çattım. Normalde telefonlarını yanımda açardı. Sonuçta gizli saklımız olmaması gerekiyordu. Benim yoktu ama onun için aynısını söylemiyecektim. Sanki hala bişeyler vardı, söylemediği yada ertelediği bişeyler. bunu durduk yere nerden çıkardığımıda bilmiyorum doğrusu. hepsi güven problemimden kaynaklanıyordu ama svaş benim hayattaki güvenebileceğim tek ADAM olduğu için sorun yoktu sanırım...

Düşüncelerim beynime hızla dolarken sıradan kalkıp bende sınıftan çıktım. İçime kötü bir his girmişti birdenbire ve kötü olmuştum. Bahçeye çıkıp etrafta savaşa bakındım. Etrafta görünmüyordu.

Tam diğer yerlerde bakmak için içeri gidecekken savaşı bi kızın alnından öperken görünce olduğum yerde kaldım...

gözlerimi onlardan çekip vücudumu harekete geçirdiğimde hızlıca onlara doğru ilerledim. Savaş ve yanındaki kız beklediğimin aksine bana gülümseyerek bakıyorlardı. yanlarına gittiğimde peşin hüküm yapmamak için kollarımı bağlayıp