SİYAH KAR TANELERİ

30

Neee Savaş ve Dolunay' mı gelmişş? O zaman okumak lazım . ehehehe:p

🎼🎧machine gun kelly - camila cabello " bad things"

Bu şarkı benim için çok özel yani anlatamam. O derece . Aslında kıskandığım için burayada pek koymak istemedim ama koydum işte sjsjsj neyse ben arızaya bağladım yine

Bu bölüm tüm dertli kardeşlere gelsin sksjsj yazar birinden hoşlanmaya başlarsa :&

İyi okumalar ...

gözlerimi boş odamda gezdirirken az önce olanları düşünüyordum. 3,5 tane adam gelmiş eşyalarımızı götürmüşlerdi. sadece onlarla kalsalar iyiydi. onlarla birlikte benim hayallerim emeklerimde gitmişti. mesela ne kadar dirensemde gitarımı götürmüşlerdi

annem bana söylemeden bi işe bulaşmış ve bunun içinde evi ve içindeki eşyaları tanık göstermişti.( aklıma gelmedi o kelime )

iş yolunda gitmeyincede elimizden herşeyimizi almışlardı. kimseye bişey söylememiş sadece gitarımı götürürlerken resmen esip gürlemiştim. savaşta tabi elinden gelen ne varsa yapmıştı.hatta admlardan ikisine yumruk bile atmıştı ama pek işe yaramamıştı. şimdi ise bomboş odamda yerde oturuyordum.

anneme kzııyordum ama bunu sesli dile getiremiyordum.çünkü yeterince kahrolmuştu . sadece bana birşey söylemediği için gerçekten kızgındım.

odamın boş duvarları dikkatimi çekti. duvarların boş olmasını sevmezdim. daha doğrusu poster yada beni anlatan herhangi bişeylerle dolu olmasını seviyordum. bu yüzden rock posterleri yada sevdiğim sanatçıların posterleri vardı. birde kapının girşinde kocaman bir Atatürk portresi vardı. onu çok sevdiğim için annem bana doğum günümde hediye etmişti. büyük ihtimalle pahalı olduğu için onuda götürmüşlerdi. dolan gözlerimi silip küfür ederek ayağa kalktım.

pek yapacak bişey yoktu bundan sonra. eşyalarımız ne olacaktı hiçbirim yoktu. ama bu durumdayken de geri alabileceğimizi hiç zannetmiyordum.

merdivenlerden inerken evin aslında eşyalarla bu kadar dolu olduğunu farkettim . evimiz büyüktü ve eşyalarda gidince iyice yalnızlaşmıştık sanki. koridordaki boş duvalar ve odalar annemle bu kez gerçekten yalnız kaldığımı yüzüme vurdu sanki. kafamı sallayarak salondaki annemin yanına gittim. ama hala ağlamaya devam ettiğini görünce hızlanıp yanaklarımı avuçlarımın arasına aldım.

"artık ağlama anne. olan oldu önemli olan bundan sonrası değil mi ?" annem destek alırcasına elimi yanağına bastırdı.

" hem artık liseden nerdeyse mezun olan bir kızın var. ayrıca reşit olmamada çok az kaldı. çalışır hepsinin en güzellerinden alırım anneme. iyi oldu böyle. çok eskimişlerdi zaten. değilmi?" ben zorlada olsa gülümseyince annemde gülmüştü. o sırada savaş geldi .

" üzülmeyin artık. dolunay doğru söylüyor olan oldu . ben konuştum ama nuh diyor peygambr demiyor şerefsizler. ama en kısa zamanda halledeceğim. size söz veriyorum. " diyip anneme baktı. umutla. annem yanaklarından süzülen gözyaşlarına inat gülümsedi savaşa. bende gülümsedim. iyiki diye bir kavram var ya hani. işte o sözcük savaş için söylenmişlşti sanki. iyiki vardı. iyiki hayatımdaydı. iyiki benim adamımdı. iyiki...

" teşekkür ederim "dedim yanına giderek. gülümsedi. gülümsedim.

" hadi toparlanın gidiyoruz" savaşın aniden söylediği şeye

" nereye? " diye bir tepki koyduk annemle aynı anda.

" annemle yaşadığım eve . hatta annem geciktiğim için bir daha arayacak. acele etseniz iyi olur " diyerek göz kırptı bana.