Στέλλα

Ένα λάθος

Όπως προχωρούσαμε ένοιωσα κάποιον να μου τραβάει το χέρι, γύρισα και είδα έναν τύπο 2 κεφάλια πιο ψηλό από εμένα να με κοιτάει.

"Γειά σου κούκλα"

"Ποιος είσαι?"

"Θες να μάθεις?"

"Όχι!" του είπα ξερά, ελευθερώθηκα από την λαβή του και προχώρησα γρήγορα προς την Χριστίνα

"Εϊ, τι έγινε?"

"Αυτός ο τύπος μου την έπεσε!" Λέω και την πιάνω από το χέρι "Φεύγουμε τώρα!" Συνεχίζω και αρχίζω να την τραβάω προς την έξοδο

"Ρε Στέλλα ηρέμησε! Το ποιο πιθανό είναι να ήταν μεθυσμένος"

"Για αυτό ακριβώς φεύγουμε!" Και μόλις το είπα αυτό βλέπω να μπαίνουν από την πόρτα το ΝΖΤΖ και ο Δημήτρης με την ομάδα ποδοσφαίρου.

"Όχι ρε φίλε! Αυτό μας έλειπε τώρα!"

"Τώρα είναι που θα μείνουμε!"

"Όχι Χριστίνα! Τώρα είναι που θα φύγουμε!" Και πήγα να την τραβήξω αλλά με σταμάτησε

"Δεν θες επιτέλους αυτοί να σε δουν με άλλο μάτι? Δεν θες να σταματήσουν να σε λένε φυτό?"

"Θέλω αλλά-"

"Δεν έχει αλλά! Αυτή είναι μια ευκαιρία και εσύ θα την αξιοποιήσεις!"

"Ρε Χριστίνα, ξέρεις ότι αυτό δεν είναι το στιλ μου και ότι δεν μου αρέσουν και αυτοί οι τύποι!"

"Οι οποίοι σε λένε φυτό"

"Ναι και δεν-" και τότε κάποιος με σταμάτησε

"Μπα, για δείτε εδώ! Είναι το φυτό!" Μετά από αυτό ακούω πολλούς να γελάνε...γυρνάω, και βλέπω τον Δημήτρη