Το σχολείο τελείωσε στις 2 και με την Χριστίνα πήγαμε σπίτι μου για να "διαβάσουμε"
"Σε είδα να μιλάς στην τάξη με τον Δημήτρη"
"Ναι, και?"
"Τι λέγατε?"
"Τίποτα"
"Λέγε ρε"
"Δεν έχω κάτι να σου πω"
"Καλά... θα μάθω εγώ..."
"Καλή τύχη"
"Ευχαριστώ, τώρα μπορώ να πάρω το φυλλάδιο των αγγλικών?"
"Ναι, είναι στο ντοσιε με τα άλλα"
"Ξέρω ξέρω"
Έτσι όπως άνοιξε τον φάκελο για να πάρει το φυλλάδιο έπεσε από μέσα η αφίσα που μου έδωσε ο Δημήτρης
"Τι είναι αυτό?"
"Ποιο?"
"Αυτό" είπε και έδειξε την αφίσα
"Α, είναι κάτι που μου έδωσε ο Δημήτρης... Είπε να είμαι εκεί στις 5μμ"
"Και?"
"Τι και?"
"Θα πας?"
"Δεν ξέρω..."
"Θα πας"
"Ρε δεν-"
"Δεν έχει δεν, ΘΑ ΠΑΣ"
"Καλά"
Και έτσι στις 4μμ η Χριστίνα άρχισε να κάνει την στιλίστρια και να μου βρίσκει τι να βάλω. Τελικά,αφού μου άδειασε όλη την ντουλάπα στο κρεβάτι, μου έβγαλε ένα μαύρο τζιν κολάν με σκίσιμο στα γόνατα, μια γκρι κροπ τοπ μπλούζα, ένα καρό μπουκάμισο και τα μαύρα μου μποτάκια...
"Και τώρα το βάψιμο"
"Ρε Χριστίνα, πρέπει να βαφτώ?"
"Ναι, και τώρα άσε με να κάνω την δουλειά μου!"
Μετά από λίγη ώρα...
"Θες να σου κάνω πιο σκούρα τα μάτια και πιο ανοιχτά τα χείλια ή το ανάποδο?"
"Ότι θες"
"Καλά"
Δεν άργησε να τελειώσει και το αποτέλεσμα ήταν αυτό ⤵
VOCÊ ESTÁ LENDO
Στέλλα
Ficção AdolescenteΣχέδιο είναι η λέξη που χαρακτηρίζει την Στέλλα. Ένα απλό κορίτσι της δευτέρας λυκείου με μακριά καστανά μαλλιά και μάτια. Ποδόσφαιρο είναι η λέξη κλειδί για να χαρακτηρίσεις τον Δημήτρη, τον αρχηγό της ομάδας ποδοσφαίρου του σχολείου με όχι και τ...