Στέλλα

Past

Με τον Δημήτρη περπατούσαμε αρκετή ώρα και λέγαμε διάφορα για εμάς και γενικότερα πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Του μίλησα για το σχέδιο και εκείνος για το judo. Μου άρεσε που επιτέλους άρχισα να τον μαθαίνω. Είδα μια πλευρά του που δεν την είχα δει μέχρι τότε... μετά είδα και την άλλη...

...

Δεν ήταν πολύ αργά όταν περπατούσαμε σε έναν δρόμο και περνούσαμε μπροστά απο μια αλάνα. Τότε ακούσαμε κάτι αγόρια να φωνάζουν.

"Τι στο διάολο γίνεται εκεί πέρα?" ρωτάει ο Δημήτρης

"Μην βρίζεις ρε!"

"Σορρυ", "πάμε να δούμε"

Πήγαμε προς τα εκεί και είδαμε πολλά άτομα να έχουν κάνει έναν κύκλο και στη μέση δύο αγόρια να πλακώνονται

"Ρε πάτε καλά?! Σταματήστε!" Άρχισε να φωνάζει ο Δημήτρης

Τότε γύρισε ο ένας από τους δύο και μας είδε. Ήταν ένα ψηλό παιδί με ωραία χαρακτηριστικά και γυμνασμένο σώμα.

"Μπα μπα μπα, δείτε ποιος είναι εδώ" λέει στους άλλους

"Ντρεικ" είπε ο Δημήτρης και είδα τις φλέβες στα χέρια του και στο λαιμό του να εμφανίζονται

"Πώς και από εδώ Δημήτρη? Ήρθες για να συνεχίσεις?"

"Δεν μπορώ τώρα" είπε και με κοίταξε

"Α, κατάλαβα. Δεν θέλεις η κοπέλα σου να μάθει τι ακριβώς είσαι" είπε και ήρθε προς το μέρος μου

"Τι λέει κούκλα, θέλεις να συμμετέχεις εσύ?"

"Μην την μπλέκεις σε αυτό! Δεν ξέρει τίποτα!"

"Δημήτρη για ποιο πράγμα μιλάει?"

"Δεν της έχεις πει?" Είπε κάνοντας τον έκπληκτο

"Όχι και δεν χρειάζεται!"

"Να μου πεις τι?"

"Τίποτα,δεν χρειάζεται να ξέρεις"

"Σωστά, το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι ότι το αγόρι σου από εδώ έχει κάτι λογαροασμούς που πρέπει να πληρώσει και αν δεν το κάνει, θα το κάνεις εσύ, αλλά με άλλον τρόπο" είπε με ένα στραβό χαμόγελο και μου σήκωσε το πιγούνι για να τον βλέπω