Ο άλλος δρόμος

260 28 2
                                    

Μετά από αυτό που έμαθα από το γράμμα η ζωή μου άλλαξε αρκετά. Δεν ήμουν πια το γλυκό, ήρεμο κοριτσάκι που διάβαζε για να έχει καλούς βαθμούς. Είχα σταματήσει να διαβάζω, δεν με ένοιαζε πια τι βαθμούς θα έπαιρνα δεν συμπεριφερόμουν σωστά. Η μητέρα μου δεν ήξερε τι είχα πάθει αλλά πίστευε ότι θα 'γυρίσω πίσω'... μέχρι σήμερα αυτό πίστευε τουλάχιστον...

Σήμερα το πρωί

"Στέλλα σήκω! Θα αργήσεις!" Άκουσα την μάνα μου να φωνάζει από την κουζίνα

"Τώρα!" Φώναξα και κοίταξα το ξυπνητήρι

"Καλά αυτό το μαλακισμένο γιατί δεν χτύπησε?" Ρώτησα τον εαυτό μου αλλά αφού δεν πήρα καμία απάντηση μπήκα στο μπάνιο

Έκανα ένα κρύο ντουζ,τα απαραίτητα και άρχισα να βάφομαι... μέχρι τώρα δεν το έκανα ποτέ πριν το σχολείο αλλά όπως είπα δεν ήμουν πια εγώ... Βάφτηκα αρκετά σκούρα μπορώ να πω, έπιασα τα μαλλιά μου σε 2 γαλλικές πλεξούδες και βγήκα για να ντυθώ

Τα ρούχα μου ήταν επίσης σκούρα κάτι το οποίο με έκανε να δείχνω ακόμα ποιο διαφορετική, ακόμα και στη μάνα μου

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Τα ρούχα μου ήταν επίσης σκούρα κάτι το οποίο με έκανε να δείχνω ακόμα ποιο διαφορετική, ακόμα και στη μάνα μου.

Τα ρούχα μου ήταν επίσης σκούρα κάτι το οποίο με έκανε να δείχνω ακόμα ποιο διαφορετική, ακόμα και στη μάνα μου

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Μόλις κατέβηκα κάτω και πήγα στην κουζίνα η μάνα μου με κοίταξε και μετά είπε με δυσταγμό

ΣτέλλαWhere stories live. Discover now