Στέλλα

Το γράμμα (1)

Την επόμενη μέρα

"ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ??? ΘΕΣ ΝΑ ΞΑΝΆΠΆΜΕ?????"

"Ηρέμησε ρε Στέλλα, αφού περάσαμε καλά την προηγούμενη φορά"

"Θα συμφωνούσα μαζί σου ΑΝ ΘΥΜΌΜΟΥΝ τι είχε γίνει! ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ!"

"Καλά, δεν πειράζει. Αυτό συμβαίνει γιατί ήπιες λίγο παραπάνω αλλά δεν έγινε και τίποτα"

"ΔΕΝ ΈΓΙΝΕ ΤΊΠΟΤΑ??? ΠΑΡΑΒΙΑΣΑ ΤΟΝ ΠΟΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΚΑΝΌΝΑ!"

"Ο οποίος είναι?"

"Είναι να μην πιω μέχρι τα 18! ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΜΕ ΑΦΉΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΑΊΝΩ!"

"Καλά μωρέ, μια φορά έγινε!"

"ΝΑΙ, ΑΛΛΆ ΌΤΑΝ ΤΟ ΜΆΘΟΥΝ ΘΑ ΕΊΜΑΙ ΤΙΜΩΡΊΑ ΜΈΧΡΙ ΤΑ 18!"

"Ε, τότε ας μη το μάθουν"

"Θες να τους πω ψέματα?!"

"Ναι ρε βλάκα, αυτό θέλω! Σταμάτα να το παίζεις καλό, γλυκό, φρόνιμο κοριτσάκι και κάνε κάτι άλλο για μια φορά στη ζωή σου!"

"Δεν ξέρω ρε..."

"Ξέρεις αλλά δεν το κάνεις"

Έμεινα λίγο να το σκέφτομαι... δεν  τους έχω πει ποτέ ψέματα, αλλά και πάλι, άμα μάθαιναν ότι ήπια, θα έχανα την εμπιστοσύνη τους, οπότε...

"Οκ, δεν θα τους το πω, αλλά αν το μάθουν θα σε πνήξω!"

"Και θα κάτσω νομίζεις?"

"Και πώς θα εξηγήσω το γεγονός ότι γύρισα χάλια το βράδυ?"

"Θα πούμε ότι ήσουν πολύ κουρασμένη"

"Καλά" είπα με έναν αναστεναγμό

"Ρε συ, το ξέρω ότι δεν σου αρέσει αυτό αλλά έτσι πρέπει να γίνει"

"Καλά..." είπα αν και δεν το πίστευα

Αφού κάτσαμε και μιλήσαμε για αρκετή ώρα, η Χριστίνα έφυγε,συμφωνόντας να μην βγούμε παλι εξω το βράδυ, και με άφησε μόνη μου να σκέφτομαι όσα έγιναν χτες το βράδυ μέχρι την στιγμή που μπήκε η μητέρα μου στο δωμάτιό μου

"Στέλλα, ήρθε κάτι για εσένα"

"Τι είναι?"

"Είναι ένα γράμμα" είπε και μου το έδωσε

Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που είδα

"Αδύνατον..." είπα με ένα τόνο ανησυχίας

Την επόμενη μέρα στο σχολείο

Είμαι ακόμα χάλια από χτες αλλά νομίζω ότι το έχω ξεπεράσει πια το σοκ

"Στέλλα γειά!"

"Γειά Χριστίνα" είπα με κατεβασμένο το κεφάλι

Εκείνη την στιγμή είδα ένα βλέμμα να με κοιτάει επίμονα αλλά δεν έδωσα σημασία

"Τι κομμένα μάτια είναι αυτά? Τι έκανες χτες?" με ρώτησε και της έδειξα το γράμμα

"Σου έγραψε μετά από τόσο καιρό?"

"Ναι..."

"Καλό δεν είναι αυτό?"

"Ν-Ναι αλλά μου,μου λείπει" είπα και τότε ήταν που κατάλαβα ότι έκλαιγα

"Και εκείνου του λείπεις. Έλα να πάμε στο μπάνιο και να ρίξεις λίγο νερό στο πρόσωπό σου. Έχουμε και την μέρα αθλητισμού, θα δεις που θα σου περάσουν όλα" είπε και με πήγε προς το μπάνιο

Όπως προχωρούσαμε είδα πάλι αυτό το βλέμμα αλλά αυτή τη φορά με λίγη ανησυχεία

Γειαααααααααα!!!!! Καινούριο κεφάλαιο!!! Καλόοοο???

Τι λέτε να είναι το γράμμα και γιατί κλαίει η Στέλλα??? Ποιος την παρατηρεί???

Θα τα μάθετε όλα στο επόμενο κεφάλαιο ... μάλλον 😜

Άρα μέχρι το επόμενο ΣΧΟΛΙΆΖΕΤΕ και ΨΗΦΊΖΕΤΕ 😀

Πολλά φιλιά και να περνάτε καλά!

~Η Χριστίνα που θα βάλει και άλλα μυστήρια 😉🙈🙉🙊