Safe And Sound | ZM

5.

Siyah camlardan onu elbette göremiyordum ama bana baktığını hissedebiliyordum, birkaç saniye sonra araba benim orta sınıf sokağımda hızla ilerleyip karanlığa karıştı.

Ve ben eve girmek bile istemiyordum...

~

"İşte, hazırım seni dinliyorum!" dedi Lola yüksek bar sandalyesini gürültüyle çekip oturdu, ona hazırladığım çikolatalı frappe'yi önüne koyup mekana göz attım, saat öğleden sonra 4'ü gösteriyordu, mekanda sadece 2 masa doluydu,
bugün Cumartesi olmasına rağmen çok fazla müşteri gelmemişti, Lola'nın uzun tırnaklarıyla masada ritim tutmasına katlanamayarak ona baktım,
"Hadi ama Army! Tüm gece işten çıkıp buraya gelmeyi bekledim, uykusuzluktan ölüyorum daha fazla bekletme, neler yaptınız merak ediyorum!"
"Bir şey yapmadık Lola, sadece yemek yedik." diyerek elime aldığım bez ile çatalları parlatmaya odaklandım,
"Ne konuştunuz, Tanrım nasıldı!" dedi ısrarla, gözleri parlıyordu, sıkıntıyla bakışlarımı çatallara yönelttim,
"Kariyerinden konuştuk, albümünü anlattı, şarkılarının hangilerini bildiğimi sordu, neler yaptığımı falan." dediğimde derin bir iç çekti,
"Ah, ne kadarda nazik..." diye mırıldandı,
"Evet yemek boyunca oldukça nazikti ve bende kibar olmaya çalıştım daha sonra ise derginin editörü bayan Meg geldi ve benim bundan haberim yoktu." dedim cümlemin sonunu vurgulayıp sert bir şekilde ona bakarak,
"Sana söylemeyi unuttum! Üzgünüm, tamamen aklımdan çıkmıştı." dedi mahcup bir şekilde,
"Her neyse." diyerek paylaştığım çatalları çekmecenin içine yerleştirdim,
"Eee, fotoğraf çekimi nasıldı?" dedi.
Bundan kaçışım yoktu,
"Güzeldi, birkaç hayranvari pozlar verdim hepsi bu." dediğimde başını salladı, elbette bu kadar bahsetmem ona yeterli gelmiyordu, fakat benim hiçbir şeyi uzun soluklu anlatmadığımı bildiği için çok fazla zorlamıyordu,
"Peki," diyerek dudaklarını birbirine bastırdı,
"Peki canlı nasıldı? Yani yakından da yakışıklı mıydı?" dedi çekingen bir şekilde,
İşimi bitirip ona baktım ve gülümseyerek onu onayladım,
"İnan bana video ve fotoğraflardan çok daha iyi bir görüntüye sahipti!" dediğimde ikimizde kıkırdadık.
"Bunun olduğuna hala inanamıyorum, sanki onu görmüş gibi hissediyorum, iyiki benim yerime sen gittin. Bunun için çok mutluyum." dedi heyecanla,
"Ama yinede dün gece orada olması gereken kişi sendin.. Ben dün geceyi hak edecek hiçbir şey yapmadım." dedim iç çekerek.
Gerçektende kendimi suçlu hissediyordum,
"Bunun için endişe etme, inan bana orada bulunmuş gibi hissediyorum. Gerçekten mutluyum." deyip elimi sıktı, tebessüm ettiğim anda Gardenia'nın büyük kapısı çana çarparak açıldı, Sam el çantası ile bize doğru ilerledi,
"İşte dün geceden beri haber alamadığım insan!" dedi bana imalı bir şekilde,
"Hoşgeldin ve özrüm için sana çilekli frozen ısmarlasam?" dedim mahcup bir şekilde,
"Beni nasıl etkilemen gerektiğini çok iyi biliyorsun." diyerek bana kocaman gülümsedi,
"Eee kim bana dün hakkında bilgi vermek ister?" dediğinde, Lola'ya baktım,
"Tamam, tamam anlatıyorum." diyerek derin bir nefes aldı Lola.

~

"Vay canına, demek Zayn Malik ha.." dedi şaşkın bir ifadeyle Sam.
"Bir ara gidip ihtiyar Harold'a teşekkür etmeliyim." dedi kendi kendine, Lola ona gözlerini devirdi,
"Ve umarım bu konu tekrar tekrar açılmaz?" dedim emin olmak isteyerek.
Bir kez daha Zayn Malik ile yemek faslını anlatmak istemiyordum,
"Lola, bana Matematik konusunda yardımcı olacağını söylemiştin." dedi Sam ona hatırlatma yaparak,
Lola telaşla elini alnına koydu,
"Ah bugün çalışacaktık değil mi, gerçekten özür dilerim tamamen aklımdan çıkmıştı!" dedi endişeyle,
"Önemli değil, zaten vardiyaya kalmışsın, gözlerin resmen uyku için yalvarıyor. Bak ne diyeceğim, eve gidip dinlen, bende proje ödevimi tamamlarım, akşam bana gelirsin ve beraber çalışırız. Olur mu?" dedi Sam,  eğer geçen dönem ayrılık psikolojisi ile uğraşmayıp sınavlara girselerdi mezun olmuş olurlardı, fakat alttan dersleri vardı,
"Tamam bu çok iyi fikir, zaten saatlerdir burada Army'nin beynini kemirdim, işlerine engel olup durdum, kalkalım." dediğinde sırıttım,
"En azından kendini biliyor olman büyük bir gelişme." dediğimde Sam'le birlikte güldük, Lola ise dil çıkarıp ayağı kalktı ve çantasını aldı,
"Tamam aptal esprilerinizi sonraya saklayın, gerçekten yorgunum. Bütün gece o ahmağın fırınında 200 tane pizza yaptım ve söylediklerinizi kaldıramayacak kadar bitkinim. Bana arabanla geldiğini söyle Sammy!" diye sızlandı,
"Merak etme birkaç dakika içinde evde olacaksın, frozen için teşekkürler Army." dedi Sam bana dönerek,
"Affedildim mi?" deyip masum bir bakış attığımda gülümseyip göz kırptı,
"Elbette. Yarın akşam için plan yapma, birkaç yeni dvd aldım, bende izleriz." dedi.
Elim çekmeceyi açıp küçük mendilin içinde ki çakmağa gitti.
Onun sıcak parmaklarının dokunduğu çakmağa dokundum ve elimin içine alıp son kez baktım ve ardından başımı kaldırıp onlara baktım,
Sam, Lola'yla birlikte kapıya ilerken boğazımı temizleyip seslendim,
"Lola." dedim.
Yorgun gözleri ile bana dönüp baktığında tezgahtan çıkıp ona ilerledim.
"Efendim?" dedi halsizce.
"Bunu unuttun." diyerek elimde sıkmakta olduğum çakmağı ona doğru uzattım,
"İyi de ben sigara kullanmı- Aman Tanrım yoksa bu-"
"Evet onun." dedim kısık bir şekilde ve çakmağı ona verdim,
"Aslında sana bir imza getirmek isterdim fakat-"
"Ne önemi var, Tanrım bu ona ait bir şey ve ben şuan buna dokunuyorum!" dedi heyecanla.
Gözleri ışıl ışıldı.
Sam sessizliğini koruyarak sadece seyrediyordu,
"Eh, benden istediğin buydu, oraya gitme nedenim buydu.." diye mırıldandığımda Lola bana sıkıca sarıldı,
"Çok teşekkür ederim! Sen harikasın, bunu asla unutmayacağım!" dedi,
"Bende." diye fısıldadım derin bir nefes alıp.
Lola geri çekildi ve kapıya yöneldi,
"Yarını unutma." dedi Sam tekrar kapıya yaklaşıp.
"Tamam." diye seslendim,
"Tabii yine Zayn Malik ile akşam randevun yoksa." dedi dönüp bakmadan ve kapıdan kıkırdayarak çıktıklarında gözlerimi devirmekten başka bir şey yapmadım.

~

Tüm gün kendimi dün geceyi düşünmemeye çalışarak kendimi meşgul etmeye çalıştım. Dün gece eve girince uzun süren dakikalar boyunca kendimi kapıdan çekememiştim, odama gidip kendimi yatağa attığımda ise gözümün önünde tek bir yüz beliriyordu, onun yüzü.
Alkolün vermiş olduğu sıcaklık çoktan geçmişti ve kesinlikle sarhoş değildim.
Onunla şarap içerken ki o histerik yakınlaşmayı hatırlayınca kan yanaklarıma hücum etti.
Hiçbir açıklaması olmayan garip bir andı, sadece keyif alıyorduk.. 
Lola'ya dün gece hakkında çok daha fazlasını anlatmak isterdim, onunla saatlerce şarap içip çocukluk anılarından konuştuğumuzu, beraber çorba içmeye gittiğimizi ve beni eve bıraktığını söylemek isterdim.
Ama onun aynı zamanda kaçırdığı şeyler için üzüleceğini biliyordum.
Sahi, dün gece o masada Lola olsaydı, benim yaşadığım tüm o anları yaşar mıydı?
Zayn, sırf onun hayran grubundaki çılgınlardan olmadığım için mi o kadar samimi davranmıştı?
Yoksa Lola'ya da aynı muameleyi mi yapardı?
Düşünceler kafamı karıştırmaktan başka hiçbir şey yapmıyorken Marry teyzenin sesi ile beynimi esir alan sorulardan sıyrılmıştım.
"Bugün cafe biraz durgun gibiydi değil mi?" diye sordu Marry teyze kasa hesabını yaparak,
"Evet, son birkaç haftadır Cumartesi günleri, haftaiçine göre daha az müşteri potansiyelinde." dedim onu onaylayarak.
Marry teyze kasa işlemini tamamlayıp arka mutfağın kapısını kilitledi,
"Cumartesi için bir önerin var mı?" diye sordu, önlüğümü asıp mevsimlik ceketimi giyindim,
"Aslına bakarsan bende seninle bunun hakkında konuşacaktım." dediğimde sigorta kutusunun önünde durup bana baktı,
"Ah, seni dinliyorum." dedi meraklı bir şekilde,
"Yani öyle wow dedirtecek bir fikir değil fakat özel kurabiyelerimizden sonra en çok satılan çikolatalı frambuazlı pastamız Dreams'i Cumartesi günleri %20 indirimle satabiliriz." dediğimde düşünceli bir şekilde kafa salladı,
"Evet, bunu deneyebiliriz. Bir sonraki Cumartesi bunu deneyelim ve neler olacağını seyredelim." dedi keyifle.

Ve sonra beraber ikinci evimiz olan Gardenia'yı kapattık.