You can call me Rogue [NEDERLANDS]

Hoofdstuk 15

[UNEDITED]

Hoofdstuk 15:
What to believe?

Als ik dicht bij zijn huis ben verander ik terug in mijn mens vorm en trek ik mijn kleren terug aan. Met de zon die me opwarmt, wandel ik rustig door.

Aangekomen bij het huis, klop ik op de deur. Na 5 minuten wordt de deur geopend door een brunette die me binnen laat.

'Is Jason nog aan het slapen?' vraag ik zachtjes omdat het nog vroeg in de ochtend is en ik niemand wakker wil maken.

'Nee, maar hij is in het bos,' antwoordt ze verveeld.
'Ah,' knik ik, 'ik wacht wel op hem.'

Als de brunette weg is besluit ik eens een kijkje te nemen in het packhuis.

[...]

Ik kom tot een halt als ik stemmen hoor vanuit de keuken.

'Ik haat Kyara echt, ze behandelt ons als slaven nu ze de verloofde is van de prins.' hoor ik iemand zeggen waardoor ik opeens gaap door de schok.

Ik word lijkbleek, snel zet ik een paar stappen naar achter en met tranen in mijn ogen draai ik me om om weg te lopen.

Ik slaak bijna een gil als ik zie wie er voor me staat.

'Het is niet wat het lijkt,' zegt hij terwijl hij me bij de schouders grijpt.

'Laat me los,' zeg ik woedend en terwijl probeer ik me los te krijgen.

'Allie...'

De tranen beginnen over mijn wangen te rollen. En ik had hem vertrouwd! Ik wou hem alles vertellen over mijn leven.

Ik ruk me los en begin weg te stappen. Ik veeg mijn tranen weg, maar ze blijven komen.

Ik word opeens van de grond gerukt en beland over een schouder.

'Ik ga je niet laten gaan tot je me gelooft. Ik ga je niet nog eens verliezen,' gromt Jason.

'Laat me gaan!' schreeuw ik op zijn rug kloppend.

Ik probeer me uit zijn grip te worstelen maar zonder enig succes. Als ik besef dat het geen nut heeft laat ik me hangen en blijf ik verder snikken.

Jason draagt me de trappen op, helemaal naar boven en opent een deur. Dan zet hij me neer en sluit hij de deur.

Binnen staat een bureau, zetels en kasten vol met boeken. Ik veeg vlug mijn wangen droog en ik kijk om als ik een klik hoor.

'Wa moet dit voorstellen?' vraag ik boos.

Jason grijnst en kijkt me geamuseerd aan. Ik trek een wenkbrauw op en kijk hem nieuwsgierig aan.

'Je bent echt schattig als je boos bent,' zegt hij nog steeds grijnzend.

Ik negeer zijn woorden en vraag geïrriteerd: 'Wie is Kyara?' 

Jason rolt met zijn ogen en begint te lachen alsof hij niet door heeft hoe boos ik ben.

Ik stap woest op hem af.
'Ga opzij, ik wil weg.'