Who am i?

Chapter 10 "He is..."

Teumae's Pov

Ilang sunud-sunod na araw na akong pumapasok sa school nang malalim ang iniisip.

Katulad ngayon, i am walking at the street papunta sa school, while spacing out. All i thought was about what happened yesterday.

[flashback=

“So, dumating ka pala rito, leader,” ang sabi ni Ayl.

Kasalukuyang nakayakap noon sa akin si Leader, so i couldn’t looked back at him.

“So tell me mr. Leader, do you see her as a woman?” Ayl added.

“Oo, sa tingin ko,” leader answered.

“I won’t let it happen. At alam mo ang dahilan kung bakit kita pipigilan,” ang sagot naman ni Ayl.

Ang totoo niyan. Wala akong naintindihan sa mga sinabi nila. Iisa lang ang tiyak ko, may romantic feeling para sa akin si leader, which is, talaga namang nakakagulat. Magustuhan ka ba naman ng gangster?! Kung sa mga novela, parang napakaromantic. Pero sa totoong buhay, parang nakakatakot.

Ilang segundo ng katahimikan ang pumuno sa paligid. All i could heard that time ay yung pagtibok ng puso ni leader dahil nakalapat ang tainga ko sa dibdib niya.

Then, “I will come back,” leader said. Tinakpan niya ang mga mata ko.

Inilayo niya ako sa kaniya at itinalikod. He pushed me away, sa malumanay na paraan. Sinapo naman ako ni Ayl at gamit ang magkabila niyang kamay ay hinawakan niya ang pisngi ko. I thought, he was making it sured na hindi ako makakalingong pabalik kay leader.

By a flash, leader was gone. ] end of flashback.

Hindi na mapayapa ang buhay ko.

“Hayyyy,” pagbubuntong hininga ko.

I looked at my watch.

Kung kakalkulahin ko ang oras, malamang na masaraduhan ako ng gate sa school, if ganito ako kabagal maglakad. Kaso nga lang, wala talaga akong energy para magmabilis ng kilos!

“Piiiiiiiiip!!!” loud noise that awakened me.

Napatingin ako in my right direction. Then, i saw a black car. Saktong, kahihinto lang nito sa tapat ko.

It looks familiar to me eh. Napatigil ako sa paglakad at naghintay ng susunod na mangyayari. I’m not assuming na kaya huminto yung kotse ay para sa akin. Pero kung pagbabasehan ko ang buhay ko ngayon, i think, life is full of suprises.

The car’s window opened. Tinignan ko yung driver na nasa loob. It was...

“Get in,”

O?! Kung hindi ako nagkakamali sa pagkakatanda ko, siya si Rom! Si Disposable Fork! Yung isa sa mga kasapi nila Ayl!

I was frozen for a moment, bago ako nakasagot ng, “Wag na, maglalakad nalang ako.”

But, makulit siya, “Sakay na. Iisa lang din naman tayo ng pupuntahan e.”

“Ayoko, saka nalang,” i refused.

Umakma akong aalis but...

“Sumakay ka na! Wag mo nang hintaying lumabas pa ako at hatakin ka papasok!”

Napahinto ako sa sigaw niya. Well, kung magmamatigas ako, may posibilidad nga na barakuhin niya ako papasok ng kotse niya. Matangkad pa naman siya at mukhang malakas. Malamang, wala akong laban sa kaniya. I looked at him, and i saw his very serious face, kaya naman, mabilis akong napalakad papunta sa kotse niya. i opened the door and sat at the side of him.